Re: นิยาย Romance By Fan Club So Nyeo Shi Dae

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

....แล้วเราก็เดินทางกันลัดเลาะกันไปตามน้ำตก เดินขึ้นไปเรื่อยๆ ตามทางที่เขาทำไว้ให้เดินไป
อย่างเพลินๆ ข้ามสะพานบ้าง แวะชมนกชมไม้ ถ่ายรูปเป็นที่ระทึก เป็นระยะ ๆ
บรรยากาศมันช่างรู้สึกดี ธรรมชาติ เงียบสงบ แตกต่างจาก กทม ลิบลับ
ได้ยินแต่เสียงน้ำตก เสียงนก เสียงลมพัด ต้นไม้ใบหญ้า ปลิวสไว
มองเหลียวหลังไปก็เห็นสาวๆสามคน เดินตามมาอย่างน่ารัก
แต่ละจุดก็จะมีคน มาลงเล่นน้ำตกกันประปราย แพรวบอกทำไมไม่เล่นตรงนี้อะ
คนก็เล่นเยอะนะ จะเดินไปถึงไหน ผมบอกไปว่า แถวนี้ยังไม่ค่อยสวยเท่าไร เดียวขึ้นไปบนๆีอีก
ต้องสวยกว่านี้แน่ๆ ( กะจะพาไปที่ไม่ค่อยมีคนอะ อิอิ แบบว่า ไม่ชอบคนมากอะ )
โอ้ แล้วก็มาเจอ ช่วงน้ำตกโขดหิน ที่ไม่มีใครมาเล่น ก็เลยแวะพักและลงเล่นน้ำกันตรงนี้แหละ
สามสาวกับหนึ่งเด็กก็ถอดรองเท้า วิ่งลงน้ำกัน อย่างสนุกสนาน ผมนั่งดูอย่างครึ้มใจ

ผมมองขึ้นไปเห็นละอองน้ำที่มันกระทบหิน เป็นฟองฟอดตัดกับแสงตะวันที่มันลอดลงมา
เห็นเป็นสีรุ้งกินน้ำ ช่างสวยงามแท้ ได้เวลาละ อิอิ แล้วผมก็ถอดกางเกง เอ๊ย ถอดรองเท้า ลงไปเล่นน้ำ ด้วย
ตอนแรกก็นึกว่าน้ำจะเย็นพอปรับตัวได้ก็เริ่มสนุกละ น้ำตกใสมากๆ ขนาดน้ำลึกถึงอกถึงเอวยังมองเห็นโขดหินได้ชัดเลย
แล้วผมก็ค่อยๆ ขยับไปไกล้ๆ สามสาว ที่ตอนนี้ตัวยังไม่เปียกเท่าไร เปียกแค่กางเกง นั่งบนโขดหิน
เอาเท้าตีน้ำ ผมนึกขึ้นได้ก็เริ่มละ เริ่มวักน้ำไปหาสามสาว ( กะจะให้เปียกๆ ไปทั้งตัวจะได้ดูเซ็กซี่ๆ )
สักพักสามสาวก็เอาคืน ผมโดนรุมวักน้ำกวักน้ำใส่สกรัม ตัวเปียกโชคอย่าง อย่างอนาถา น่าฉงฉาน( เข้าแผน )
ภาพที่ผมเห็นตอนนี้ แต่ละคน เสื้อยืดโทนสีขาวบางๆ เปียกน้ำ มันช่าง งดงามอะไรเช่นนี้

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

อ่ะ ต่อๆๆ

เมื่อถึงเวลาอาบน้ำ อะนะ ตอนแรกผมนึกว่าจะเป็นอ่างรวม แต่ก็ดีแฮะ เป็นห้องส่วนตัวของใครของมัน
อืมนะ ค่าอาบก็ไม่แพงแฮะ )
แล้วผมก็ถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปห้องอาบน้ำ
บรรยากาศในห้องน้ำดู สวยงามเป็นธรรมชาติดี พอผมล้างตัวที่ฝักบัวเสร็จ เอาละจะลงอ่างละ
ผมค่อยๆทิ้งตัวลงอ่าง อย่างรวดเร็ว ตูมมมม อ๊ากกก ไมน้ำมันร้อนอย่างนี้
รีบตะเกียกตะกายขึ้นอ่างมาอย่างไว ไข่แทบสุข โอ ม่าย
น้ำมันร้อนขนาดนี้เลยเหรอ อาบแบบนี้มะเป็นหมันหรือนี่
แล้วผมก็ได้ยินเสียงสามสาว มาจากห้องไกล้ๆ คิกๆคัก มันอาบไปได้เนาะ

ยังมะทันได้ใช้งานก็จะเป็นหมันซะละ ผมคิดแล้วทำไมทุกคนถึงแช่ได้ตั้งนานสองนาน
เอาวะ ลองอีกที ค่อยๆเลื่อนตัวลงไป อย่าง ช้าาาาาาาาา พอร่างกายเริ่มปรับตัวได้ ก็อืมนะ
เขาอาบน้ำแช่น้ำร้อน อย่างมีความสุขนี่เอง ร่างกายรู้สึกผ่อนคลาย นี่ถ้าได้แช่อ่างน้ำกับสามสาวนั่นน้า
จะเป็นยังไงผมก็ยอม


...แล้วผมก็นอนแช่น้ำ นึกถึงวันนี้ที่เราเดินไปเที่ยวในน้ำตกมา นึกถึงตอนแบกนู๋พีม
นึกถึง นึกถึง.. เ่อ่อ แหะๆ สักพักผมก็ออกจากห้องอาบน้ำร้อนมา ผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย
ผมลองแวะเข้าไปดูห้องน้ำร้อนอีกห้องที่เป็นห้องของลูกเสือสำรองพลที่กำลังเดินออกมา
ผมลองเข้าไปเอามือจุ่มในอ่างดู เออแฮะ มันอุ่นกว่าเราเยอะเลย หรือว่าเราได้ห้องที่ร้อนกว่าเพื่อนหว่า
เอาแล้วไง เป็นหมันปะนั่น อ๊ากกก


..แล้วผมกับลูกเสือสำรองพล ก็ออกมารอสามสาวที่ด้านหน้า ผมว่านะ บริเวณแถวนี้
จัดตกแต่งสวนกลางป่าได้สวยมากๆครับ ท้องฟ้าก็เริ่มมืด อากาศก็เริ่มเย็นๆนิดหน่อย
สักพักสามสาวที่อยู่ในชุดใหม่ ผมเปียกหมาดๆนิดหน่อยก็ออกมา อืมนะ
แต่ละคนกลิ่นกายหอมฟุ้งเชียว
แล้วเราก็ไป นั่งทานข้าวกันที่โต๊ะ ข้างๆ ลำธารน้ำตก
พ่อกับแม่ซื้อกับข้าวรอไว้เต็มเลย มีส้มตำ ไกย่าง ยำ แล้วก็แกง ผัด กับต้ม
แล้วก็มีกองไฟ ก่อเอาไว้ด้วย เอาไว้ปิ้งปลาที่เตรียมมาด้วย ได้บรรยากาศแห่งการท่องเที่ยวแท้ๆ
ช่วงนี้ข้าวสงข้าวสวยเริ่มลืมละ หม่ำข้าวเหนียวซะ
วันนี้อาหารทุกอย่าง อร่อยมั่กๆ โดยเฉพาะปลาที่ปิ้งมาใหม่ๆ หอมซะ เวลาคนทานข้าวด้วยกันเยอะๆมันอร่อยแบบนี้นี่เอง
ผมบอกกับตัวเองในใจ ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ผมมาอยู่ที่นี่ตอนนี้ ขอบคุณครับ ขอบคุณ
คุณพ่อคุณแม่ ขอบคุณสามสาว ขอบคุณป่าเขาลำเนาไพร ขอบคุณคุณยายที่ใจดี
และมีหลานสาวที่น่ารัก มาให้ผมได้เชยชม เอ๊ะ มะช่ายละ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

อ่ะต่อๆๆ

เเละค่ำคืนแห่งความสนุกสนาน ก็ผ่านไป วันนี้ทุกคนตื่นสายมากๆ
เกือบจะเก้าโมงเช้า พ่อกับแม่ต้องมาเรียกที่เต๊นท์ พอทำธุระส่วนตัวเสร็จ
ทุกคนก็ช่วยกันเก็บเต๊นท์เก็บของใส่กระเป้า แล้วก็มานั่งทานข้าวกันอีกมื้อก่อนกลับ
ทุกคนก็ซื้อของฝากติดไม้ติดมือกันแล้วก็ขึ้นรถ แต่ตอนขากลับ มีแต่พ่อกับแม่นั่งในรถ
ส่วนสามสาวก็พากันมานั่งที่กระบะหลังกับผมกับพล
ผมเหลียวมอง บรรยากาศน้ำตกและน้ำพุร้อนและบรรยากาศอุทยานอีกครั้ง
ที่ตอนนี้จะกลายเป็นความทรงจำที่ดี คุณพ่อผมก็ค่อยๆ ออกรถอย่างช้าๆ ผมก็มองดูตัวอุทยานจนสุดสายตา
รู้สึกดีมากๆ ที่ประเทศไทยมีที่ท่องเที่ยวที่สวยงามแบบนี้ ประเทศเรามีทั้งทะเล ชายหาดสวยๆ
เกาะสวยๆ น้ำตกสวยๆ ป่าเขาลำเนาไพร ที่อุดมสมบูรณ์
ผมเหลียวไปดูสามสาวที่ตอนนี้ ร่าเริง ร้องเพลงอย่างมีความสุข มองดูทิวทัศน์รอบตัวไป ดูแล้วสดชื่น สบายตา
และข้างๆผมก็มีนู๋ครีมที่นั่งชิดผม ผมกับครีมนั่งชิดตรงด้านหน้ากระบะ แล้วหันหน้าไปทางด้านหลังรถอะ
แล้วผมก็เอามือผมไปกุมมือนู่ครีมที่ตอนนี้ ทั้งสองมืออยู่ซ่อนด้านหลังผมกับครีม ผมรู้สึกดีมากๆเลยอานะ
อยากอยู่แบบนี้นานๆ แล้วเราก็เล่นต่อเพลงกันอีกครั้ง
แต่ว่าบนรถมันเล่นมะได้ พอบ่ายแ่ก่ๆ เราก็มาถึงบ้านคุณยาย
ทุกคนก็เอาข้าวของกระเป๋าเสื้อผ้าเอาไปเก็บไว้ในบ้านๆ อืมนะ แล้วเราก็มานั่งดูรูปถ่ายกัน
ที่ตอนนี้นู๋พีมกำลังเอาโหลดไว้ที่คอม ผมเห็นสามสาวดูกันไปหัวเราะกันไป อืมนะ
เปิดเพลงในคอมคลอไป สักพัก ผมก็มานั่งวาดรูปกับพล สาวๆก็ดูคอม ฟังเพลงอ่านการ์ตูนไป
พอไกล้ๆ ตอนเย็น คุณยายก็บอกว่าเดียวเย็นนี้จะทำกับข้าวออกไปทานข้าวนอกบ้านกัน
เห็นพ่อเราบอกว่า จะกลับกันพรุ่งนี้ละไม่ใช่เหรอ อืมนะ ( ที่จริงผมกับแพรวไม่อยากกลับเล้ย )
แล้วตอนเย็นทุกคนก็ออกเดินทาง ไปกันทั้งบ้านเลย รถสองคัน รอบนี้ใช้เวลาเดินทางไม่ค่อยนาน
สักครึ่งชั่วโมงก็มาถึง แอ่งทะเลสาบน้ำจืด ขนาดใหญ่ ใหญ่มากๆ เป็นแอ่งทะเลสาบที่ทอดตัวยาว
ขนานกับตัวเมืองตัวอำเภอของจังหวัด และทุกคนก็จอดรถกันที่ตรงสวนสมเด็จย่า บรรยากาศแถวนั้นสวยมากๆ
คล้ายๆกับทะเลเลยเวลามองออกไปสุดลูกหูลูกตา แต่ว่าฉากหลังทะเลสาบน้ำจืด จะเป็นภูเขา
มองแ้ล้วดูยิ่งใหญ่มาก คงไกลน่าดูถ้าคิดจะข้ามไปฝั่งนู้น แล้วคุณยายกับพ่อแม่พีมก็นำทีม
พากันไปไหว้สักการะพระบรมรูปคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดแห่งนี้ และ สักพัก ก็เดินกันมาหาที่นั่งสวยๆ
ปูเสื่อในสวนสมเด็จย่า หาที่นั่งแถวที่มองเห็นทะเลสาบน้ำจืดได้อย่างสวยงาม
แล้วแม่ของพีมก็สั่งกุ้งเต้นที่เขาขายกันแถวนั้นมาทาน อืมนะ
พอกุ้งเต้นที่สั่งไว้มาถึง ผมก็ลองเปิดถ้วยกุ้งเต้นดู อานะ ปรากฏว่ากุ้งเต้นออกถ้วยเกือบครึ่ง
ซะงั้นอะ มันสดขนาดนี่เลยเหรออะนะ พีมกำลังจะห้ามผมเปิดแต่มะทัน เหอๆ
แพรวก็อานะว่าผมมะรู้เรื่องอีก เง้อ ใครจาไปรู้ ว่ามันเต้นกันอย่างงี้ เคยได้ยินแต่ชื่อ
แต่ว่ายังไม่เคยทานเง้ิอ ออกมาทานข้าวนอกบ้านแบบนี้ก็มีความสุขไปอีกแบบแฮะ อืมนะ
ไม่ว่าจะทานที่ไหนแค่มี นู๋ครีมทานด้วยที่นั่นก็มีความสุขละ พอเริ่มค่ำ เราก็พากันกลับ.......

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

.......สักพักเราก็กลับมาถึงบ้าน เป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆละ
คุณยาย พ่อกับแม่ก็แยกย้ายกันไปนอน อืมนะ ตอนนี้เหลือแค่ผมกับสามสาว นั่งกันอยู่ในห้องรับแขก
นั่งดูทีวีกันไปได้สักพัก นู๋พีมก็บอกว่าเรามาหาอะไรกินกันดีมั้ย เดียวพรุ่งนี้พี่โอ๊ตแพรว ครีม ก็กลับกันแล้วไม่ใช่เหรอ
ทุกคนก็อืมๆ แล้ว ก็ตกลงกันว่าผมจะไปส่งพีมไปซื้อน้ำอัดลม ขนม กันที่ร้านของชำหน้าหมู่บ้าน อานะ
แล้วผมก็ขับจักรยานแล้วนู๋พีมก็ซ้อนหลังผม อืมนะ ขับออกไปได้นิดนึงนู๋พีมก็กอดเอวผมแน่น
ผมก็อานะค่อยๆขับ กลัวนู๋พีมจะตกรถอะ อากาศก็หนาวใช้ได้เลย
ทำเป็นแมนไม่ใส่เสื้อกันหนาวออกมาซะงั้น เสื้อแขนสั้น ผมก็สั่นหงั่กๆ ตัวเริ่มแข็ง
นู๋พีมเลยพูดว่า หนาวเหรออะ บอกแล้วไม่ใส่เสื้อกันหนาวออกมา สักพักก็ถึงร้านขายของชำจนได้
พอซื้อขนมนมเนย น้ำอัดลม น้ำแข็งเสร็จ ก็กลับกัน ขากลับ นู่พีมใส่เสื้อแขนยาว เลยบอกผมว่าพีมขับเอง
เดี๋ยวพี่โอ๊ตซ้อนนะคะ ผมก็ตอบไปอย่างแมนๆว่า คับ
อืมนะเกิดมามะค่อยได้ซ้อนจักรยานผู้หญิง พอออกจากร้านขายของชำได้สักพักนู๋พีมก็ดึงมือผม
ที่ตอนนี้มันจับอยู่ที่เอวนุ่มๆของพีม ดึงมาข้างหน้าอีก บอกผมว่า กอดแน่นๆก็ได้พีมก็หนาวอานะ
รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

.........แล้วสักพักก็ถึงบ้าน
พอมาถึงบ้าน ผมเห็นแพรวกับครีมก็เตรียมแก้วเตรียมกระติกน้ำ เตรียมจาน ไว้รอละ
และก็ตกลงกันว่าไปนั่งทานกันในห้องนอนพีมดีกว่า จะได้เปิดคอมดูหนังฟังเพลงไปด้วย ผมก็อืมนะ
นั่งกิน ขนม กินเป็ปซี่ แล้วก็ดูหนังละก็คุยกันไป ละก็นะ นู๋พีมเอาเกมเศรษฐีมาเล่นอีกละ
เล่นไปกินหนมไป สักพักใหญ่ๆ ไม่รู้ว่าสาวคุยถึงเรื่องไหนกัน นู๋พีมถึงได้บอกมาว่า
น้องแพรวกับครีมเคยทานแอลกอฮอล์ไหม สองสาวก็บอกไปว่า เคยทาน ค่ะ
นู่พีมก็ถามแพรวว่าเคยทานนานหรือยังน่ะ
ยายแพรวตอบไปว่า เคยทานตอน ม 2 ( ซะงั้น แก่แดดกว่าที่คิดแฮะเด็กพวกนี้ ) พอพูดจบ
เอาแล้วไง นุ๋พีมก็ลุกไปหยิบเอาเหล้าฝรั่ง ที่ตอนนี้มีอยู่เกือบเต็มขวด
( ผมนึกในใจ เอาไงดีเนี่ย ถ้าพ่อแม่รู้ล่ะ จะโดนว่าไงน่ะ แต่ เง้อ ผมมะได้เริ่มเน้อ เป็นไงเป็นกันอานะ )
แล้วเราก็เอาเหล้าใส่ผสมน้ำแข็ง แล้วเทเป็ปซี่ตาม ( เอาละไงคืนนี้ จะเป็นไรมั่งเนี่ยข้าพเจ้า เง้อ )
อืมนะ เป็ปซี่ผสมเหล้าอ่อนๆ ก็อร่อยใช้ได้
แล้วเราก็เปลี่ยนมาเล่นไพ่ สลาฟ กัน ใครไพ่หมดหลังสุด ก็ ยกไปเลย 1 แก้ว อืมนะ เอาแล้วไง
อ แบบว่าผม มั่นใจว่าผมเล่นเก่งกว่าสามสาวแน่ๆ หุหุ แต่ก็บางรอบก็โดนจนได้ อานะ พอเล่นไปได้สักพัก ทุกคนก็เริ่ม มึนๆ กรึ่มๆ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

หายปายนาน อ่ะต่อๆ



....สักพักพอทุกคนเริ่มเมามายได้ที่ อานะ ผมก็ หุหุ แบบว่าอานะ นึกไม่ออกว่าต้องทำยังไงต่องะ
แต่ก็ขอให้เมามายมากๆกว่านี้ก่อนน้อ ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง แต่รู้ว่ามันต้องได้เรื่องสักอย่างแหละน่า ว่ามะ อิอิ
พอเริ่ม วิ้งๆ ได้สักพัก เอาแล้วไง ยายแพรว ก็ฟุบลงปายอานะ แบบว่านู๋ครีมเขย่าๆตัว ก็อือๆ
แต่มะตื่นซะงั้น โหะๆ หลับไป หนึ่ง เหลืออีก สอง


ตอนนี้เหลือนั่งเล่นกันสาม คน อืมนะ สองสาวที่เหลือ คอแข็งใช้ได้ ผมเริ่มเห็นนู๋พีม มองไพ่อย่างตาลอยๆ ละ
ส่วนนู๋ครีม ตาใสปิ๊ง ผมค่อยๆ ขยับไปไกล้ๆนู๋ครีมอานะ ที่ตอนนี้ก็เริ่มนั่งเซๆเหมือนกัน
ผมก็ถามนู๋ครีมไปว่า ไหวไหมน่ะ พี่ว่าพอก่อนดีมั้ย นู๋ครีมตอบมาว่า ไหวค่ะ สักพักนู๋ครีมก็มาพิงที่ไหล่ผม
อืมนะ ยังสลาฟอยู่ ยังสลาฟอยู่ แบบว่าอานะ ผมเห็นไพ่นู๋ครีมหมดอานะ กะว่าจาช่วยให้พีมเป็นสลาฟ
บ่อยๆจะได้เมามายตามนู๋แพรวไปอีกคน แต่กลายเป็นว่า คนที่ต้องยกแก้วส่วนใหญ่กลายเป็นฝั่งผมกับนู๋ครีมซะงั้น
แล้วก็จนได้ นุ๋ครีม ม่อยหลับคาไหล่ผม นู๋ครีมๆ ผมเขย่าแขนนู๋ครีมอานะ มะฟื้นอีกอานะ


แล้วนู๋พีมก็พูดขึ้นมาว่า ปล่อยให้น้องนอนไปเถอะ ผมก็อืม นะ ประคองนู๋ครีมให้นอนลงบนฟูกที่อยู่ข้างๆ
ผมนึกในใจ หมดกันล่ะทีนี้ คนที่อยากให้หลับก็ไม่หลับ คนที่อยากให้คอแข็งก็หลับ
แล้วนู๋พีมก็เก็บไพ่อานะ แล้วก็เก็บแก้วเก็บขนม เคลียพื้นที่ เอาเหล้าที่เหลือนิดๆ ไปเก็บไว้ที่เดิม
ผมนึกในใจ เฮ้อออออออ เซ็งเลย อุตส่าได้กินกันทั้งที ผิดแผนซะงั้น
งืมนะ พอนู๋พีมเอาของไปเก็บก็เดินกลับมาที่ห้อง เดินตรงมาหาผม ที่ตอนนี้กำลังเปิดดูอัลบั้มรูปภาพ
ของนู๋พีมอยู่ นู๋พีมก็มานั่งดูไกล้ๆ ผมเห็นรูปของนุ๋พีมที่ตอนอยู่สมัย ม ต้น หลายๆรูปนุ๋พีมก็บรรยายแบ็กกราวน์ของรูปอานะ
ฟังแล้วก็รู้สึก อยากมาเรียนที่ รร นู๋พีมจัง อืมนะหลายๆรูปแบบว่า น่ารักมาก ๆ ผมก็บอกนู๋พีมไปว่า
น่ารักนะเราน่ะ ผมเหลียวไปดู นู่พีม ก้มหน้าอาย ผมก็พูดต่อ พี่อิจฉาคนที่เป็นแฟนนู๋พีมจังเลย
เค้าโชคดีมากๆเลย ที่มีแฟนน่ารักแบบนี้
นู๋พีมหน้าแดงก่ำ บอกผมมาว่า พีมมีแฟนซะที่ไหนล่ะ

[เข้าขอบ]

ขี้เกียจอ่านจัง

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

.........อาวละ ต่อๆๆๆ



........ผมกะแล้ว ว่านู๋พีมยังไม่มีแฟนหรอก แกล้งถามไปงั้นแหละ จะมีคราย กล้ามาจีบลูกสาวของอาจารย์ฝ่ายปกครองล่ะ
แล้วพีมก็พูดต่อว่า กว่าพี่จะกลับมาเที่ยวอีกที คงปิดเทอมใหญ่
เมษาแน่ๆเลย ใช่ไหมคะ ผมก็พูดว่า ที่จริงพี่ยังไม่อยากกลับด้วยซ้ำ พี่อยากอยู่ที่นี่ให้นานๆ
อยากมาเที่ยวบ่อยๆ แต่มาเที่ยวบ่อยๆ จะเป็นการรบกวนนู๋พีมบ่อยเกินไปไหมน่ะ

นู๋พีมรีบตอบมาว่า ไม่เลยค่ะ พีมว่าสนุกดีออก

...อากาศตอนดึกเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนที่อยู่ในสภาพเมามาย ผมก็เริ่มขยับตัวไปจนชิดแนบเนื้อนู๋พีม
ที่ตอนนี้ตามองที่อัลบั้มรูป แต่ว่าใจลอยไปไหนต่อไหนแระ อิอิ ผมพูดไปว่า พี่อยากจะอยู่อย่างนี้ให้นานๆ
ขอให้พี่ได้อยู่ไกล้ๆเราแบบนี้ไปจนเช้าจะได้ไหม ผมจ้องมองนุ๋พีม เอาแล้วไง ใจล่องลอย ทำหน้าอายแดงพริ้ม
และผมก็อานะ แบบว่าค่อยๆ ลองเอามือผมไปวางบนมือนู๋พีม พอนู๋พีมนั่วนิ่ง ผมก็ค่อยๆ เอาหน้าผมเข้าไปไกล้ๆ
ตรงแก้มของนู๋พีมที่ตอนนี้ ดูเอียงอายนิดๆ ก้มหน้าหน่อยๆ ค่อยๆ เอาจมูกไปแตะตรงแก้มอันแสนอ่อนโยน
แล้วผมก็บรรจงหอมแก้มเบา ๆ นู๋พีมครางในลำคอ อุ๊ย เดียวน้องๆ ก็ตื่นมาเห็นหรอก แบบว่าอานะ
บังเอิ๊ญบังเอิญ สวิทช์ไฟอยู่ไกล้ๆนู๋พีม ผมเลยเอื้อมไปปิดไฟอย่างไว








.
.
..
...
....บรรยากาศตอนปิดไฟ ณ เวลานั้น มันช่างเป็นบรรยากาศที่กรึ่มๆ
โรแมนติก อานะ ถึงแม้จะปิดไฟในห้องแต่แสงไฟจากนอกห้องก็ส่องเข้ามาอย่างสลัวๆ
แล้วผมก็ค่อยๆ ประคองนู๋พีมที่ตอนนี้ อ่อนระทวย ลงบนฟูก นู๋พีมหลับตาพริ้ม ผมเห็นผมนู๋พีมสยายเต็มหมอน หลับตาพริ้มอานะ
อืมนะ ผมได้ยินเสียงหัวใจของนู๋พีมที่เต้นอย่างไม่เป็นจังหวะชัดเจน เหมือนคนเหนื่อยหอบ
แล้วผมก็หันข้างไป ดันเหลือบไปเห็นนางฟ้าตัวน้อยของผม ที่ตอนนี้นอนหลับอย่างเมามายแต่ว่า นอนหันมาทางนี้พอดี
ความรู้สึกผมตอนนั้นมัน เปรี๊ รู้สึกขัดแย้งในสมอง ผมอึ้งอยู่อย่างนั้นพักนึง แล้วนู๋พีม ค่อยๆ ลืมตามาดู
ผมก็จ้องตากับนู๋พีมอานะ แล้วผมก็อานะ บอกกับนู๋พีมเบาๆว่า พี่ว่ามันเร็วไปน่ะ พี่ไม่อยากฉวยโอกาสตอนที่นู๋พีมเมาน่ะ
พอผมพูดจบ ผมก็ก้มหน้าไปจุ๊บที่หน้าผากนู๋พีม หนึ่งที แล้วพูดไปว่าอานะ นอนหลับฝันดีนะครับ
แล้วผมก็ย้ายไปนอน ฟูกอีกข้างนึง...............

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

.....อะมาเเย้ววต่อๆๆ

.....หลังจากมะวานตอนสายๆ ครอบครัวผมก็พากันเดินทางกลับ อานะ
หลังจากกลับมา ถึงบ้านผมก็กลับไปติวหนังสือเรียนพิเศษอย่างเข้มข้นอีกครั้งนึง มีอยู่วันนึงช่วงปิดเทอมอานะ
วันนั้นผมโดดติวอานะ ผมเลยมานั่งเล่นคอมเล่นเกมออนไลน์อยู่กับห้อง สักพักยายแพรวก็เดินเข้ามาหาผม
ถือหนังสือเรียนมาโยนใส่ที่นอน อารมณ์ไหนมะรู้น่ะ แล้วถามผมว่า พีโอ๊ต วันนี้เรามาหาอะไรทำกันดีมั้ย
เบื่อๆอะ (ผมคิดในใจ เราเป็นพี่น้องกันน๊า จาพาเค้าไปทามอารายน่ะ)


เดี๋ยวแพรวไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวเราไปเดินห้างกัน ซื้ออะไรมาทำอาหารเย็นกันดีกว่า
เซอไพรซ์คุณพ่อกับคุณแม่ ดีกว่า (เวร นึกว่าอาราย)
อืมนะ อยู่บ้านก็หน้าเบื่อเหมือนกันแฮะ
ไปห้างแถวนี้ล่ะ ไปถูก อย่าได้ไปไกลเชียว ขึ้นลงทางด่วนเดี๋ยว งง
ยายแพรวก็อานะ แต่งตัวจะไปห้างซะ แอบเซ็กซี่เชียว เสื้อยืดตัวใหญ่ๆ กับกางเกงขาสั้น
ที่เสื้อยืดแทบจะบังกางเกงแล้ว พอไปถึง โลตัส มีทุกสิ่งให้เลือกสรร มั่วแระๆ ผมก็หาที่จอดรถอานะ แล้วก็พาเจ้าหล่อนที่วันนี้ดูกระดี๊กระด๊า
เป็นพิเศษอานะ ตั้งแต่ผมชมว่าทำอาหารอร่อยเดี๋ยวนี้ มีเวลาว่างเป็นไม่ได้ ชอบ ทำอาหารโชว์เลยอานะ
( ถ้าไม่ชม ก็ได้กินมาม่าอานะ อร่อยไม่อร่อยก็ต้องชม )


พอเิดินเข้าแผนกซุปเปอร์มาเก๊ตสักพัก อานะ เหลียวมา บอกผมว่า ทำไมไม่เข็นรถเข็นมา แง้ววววววว - -*
แล้วทำม้ายไม่บอก เดินกลับไปเอารถเข็นอีกไกล-*-



..อืมนะ ผมไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้มาเดินห้างแนวครอบครัว แล้วแบบว่ามาเข็นรถเข็นตามผู้หญิงต้อยๆ
ความรู้สึกมัน แบบว่า อานะ แปลกๆ แฮะ ผู้หญิงนี่ไม่เข้าใจจริีงจริ๊ง อารมณ์แปรปรวนง่าย
ตามอารมณ์ไม่ทันอานะ ผมเข็นล้อเข็นตามไป คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ยายแพรวเดินเข้าล็อกไหนก็
ได้ของล็อกนั้นโยนมาใส่ล้อเข็น นี่กะจะตุนเสบียงไปเป็นปีเลยเหรอ อืมนะ เห็นหล่อนดูมีความสุขดีแฮะ
ผมก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้อานะ จะว่าไปแล้ว น้องเราก็เม่เบาแฮะ
น่ารักดีอานะ


แล้วยายแพรวก็ตอบมาว่า มองราย อานะ บอกให้มาช่วยหยิบของ เห็นมั้ย เค้าหยิบไม่ถึง มองรายอยู่
ผมก็ คร๊าบๆๆๆ


ผมสังเกตเห็น หนุ่มๆหลายคน ที่เข้ามาเลือกซื้อของ แอบมอง ยายแพรวใหญ่เลยอานะ
พอเดินมาถึง ซุ้มน้ำหอมอานะ ยาย แพรวก็บรรจงฉีดน้ำหอมใส่หลังมือ
อานะแล้วก็ ดึงมือไปไกล้ๆจมูกเื่ืพื่อสูดกลิ่นอืมนะ แล้วถามผมว่า กลิ่นนี้หอมไหม ผมก็เลยดึงมือยายแพรวมาดมอานะ
หล่อนก็ร้องอุ๊ย ดึงมือหนีแล้ว ตบหน้าผมเบาๆหนึ่งที ผั๊วะะะ อ๊ากก แพรว อุ๊ย ขอโทดๆ เจ็บไหมๆ ผมตอบไป ไม่เจ็บจ้า
ก็พี่เล่นอะไรไม่รู้ ทำไมไม่ฉีดใส่มือแล้วดมเองอะ -*-..

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

อะ ต่อเลยๆๆๆ

หลังจากออกมาจากล็อก น้ำหอม ก็อานะ มาแวะตรง มุม ขนมนมเนย ก็อานะ
ผมเห็นยายแพรวกระดี๊กระด๊า หยิบขนมใส่ตระกร้าใหญ่เลย เออแฮะ เด็กน้อยน้อ ยังไงก็เ้ป็นเด็กน่า
ดูน่ารักไปอีกแบบแฮะ หลังจากที่เราซื้อของมาครบแล้ว ก็เดินทางกลับกัน กว่าจะถึงบ้านก็เกือบเย็นแฮะ
ยายแพรวก็ลงมือ ทำอาหารเลยอานะ ส่วนผมเหรอ โดนบังคับเป็นลูกมืออานะ
เอาผักไปล้างอานะ ผมมองดูยายแพรว ปรุงอาหารอย่างสุดฝีมือ อืมแฮะ ดูแล้วก็น่ารักดี
ถ้านู๋ครีมมาทำให้แบบนี้รักตายเลยอานะ ปรุงเสร็จให้เราชิมอีก อื้ม ยำรวมมิตรปรุงได้อร่อยมั่กๆ
ช่วงนี้เริ่มทำอาหารเป็นหลายอย่างแฮะ และทำได้อร่อยด้วย ยายแพรวบอกว่า วันนี้จะทำ ยำ ต้มจืด และก็ ผัดผักรวมมิตร
สักพัก แม่ก็โทรมา ว่าไกล้จะถึงบ้านละ อานะ ผมก็รีบจัดโต๊ะที่อยู่กลางสวน ข้างบ้าน
แล้วยกกับข้าวที่ปรุงเสร็จใหม่ๆ มาตั้งรอ สักพักยายแพรวก็เดินออกมา อืมนะ เห็นมือข้างนึงกำ ทิชชู่ไว้
ผมเลยถามไปว่า มือเป็นไรน่ะ หล่อนบอกว่า ไม่เป็นอะไร แค่ลวดที่มัดหมูยอมันบาดปลายนิ้วนิดหน่อย
ตอนจะแกะหมูยอ - ผมเลยดึงมือมาดู อืมนะ ลวดมันบาดนานหรือยัง ก็ตอนแกะหมูยอตอนทำยำไง ผมเลยถามต่อ
แล้วล้างแผลใส่ ทิงเจอ ใส่ยาแดงหรือยัง ยายแพรวเลยบอกว่า ยังอะ ล้างแค่น้ำ ยายแพรวน้อยายแพรว
เดี๋ยวก็เป็นบาดทะยักเอาง่ายๆหรอก ว่าเสร็จผมก็ลุกไปเอา สำลี แอลกอฮอล์ ยาแดง มาใส่ให้
พอยายแพรวเห็นทิงเจอเท่านั้น เอามือซ่อนไว้ที่หลังเลย
ผม : เฮ้อออ ไวๆ ยื่นมือมา
แพรว : ไม่เอาๆ เค้าไม่เป็นไร
ผมเลยดึงมือยายแพรวมาอานะ ยายแพรวก็จะดึงมือกลับ แต่ก็นะ แรงมีนิดเดียว
สุดท้ายผมก็ใส่ยาให้ที่ปลายนิ้ว พอโดนทิงเจอไปเท่านั้น ยายแพรวก็สะดุ้งอานะ อุ๊ย พอแล้วๆ มันแสบ
ผมก็บอกไป อยู่เฉยๆ เดี๋ยวก็หายแสบ แล้วผมก็ดึงมือมาเป่า ยายแพรวก็ อุ๊ย
ผมเลยถามไปว่าเป่าให้ยังแสบอยู่หรืออะ ยายแพรวก็ มะตอบอานะ เบือนหน้าหนีนิดๆ อายอะไรของมันน่ะ
แล้วเเพรวถามผมต่อว่า ถ้าเค้าเป็นแบบนี้อีก หรือไม่สบาย พี่จะดูแลเค้าแบบนี้มั้ย
ผมก็ตอบไป อือ ดูแลสิ ถ้าพี่ไม่ดูแล ใครจะมาดูแล ( ถ้าไม่ดูแลสิ รับรองพ่อแม่ด่าตายเลยผม )
แล้วสักพัก แม่ก็โทรมาบอกว่า ติดธุระ แง้ว อานะ สุดท้าย เราก็เลย ต้องนั่งทานข้าวกันนอกบ้านกันสองคนพี่น้อง
จะว่าไปแล้วก็ไม่ได้ออกมานั่งที่โต๊ะในสวนข้างบ้านนานแล้วแฮะ บรรยากาศก็ดีไปอีกแบบ
กับข้าวที่ยายแพรวทำรอบนี้ ก็อร่อยมากทีเดียว แต่ชมมากไม่ได้เดี๋ยวเหลิง
เลยบอกไปว่า กับข้าวก็โอเคนะ วันนี้ ขนาดชมแค่นี้ ยิ้มใหญ่เลย แล้วก็บอกเราว่า ทานให้หมดเลยนะ วันนี้
จะว่าไปแล้ว กับข้าวอร่อยๆ ก็หาทานได้ทั่วไปนะ แต่ว่ากับข้าวอร่อยๆ แล้วมีรอยยิ้มคนทำปนมากับมื้อกับข้าว

มันรู้สึกอร่อยอย่างบอกไม่ถูกแฮะ
หรือว่าเราคิดไปเองหว่า.........

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

........หายปายนาน ปั้มกระทู้ๆๆๆ

.......หลังจากเปิดเทอมสองได้สักพักใหญ่วันเวลาส่วนใหญ่ผมก็หมดไปกับการเรียนและติวหนังสือ
กว่าจะมีโอกาสได้เที่ยวอีกครั้งก็ช่วงวันลอยกระทง ช่วงเดือนพฤศจิกายน ช่วงที่อากาศกรุงเทพเริ่มเย็นๆ อืมนะ
ผมนึกในใจปีนี้ ข้าพเจ้ามีคู่ลอยแล้วเว้ยยยยยยยย
ผมเลยรีบบอกแพรวให้ชวนนู๋ครีมไปเที่ยวลอยกระทงตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วเย็นวันลอยกระทงก็มาถึง
เลิกเรียนผมรีบกลับมาบ้านอืมนะ เพื่อที่จะได้เตรียมโปรแกรมในการไปลอยกระทงรอบนี้
สักพักยายแพรวก็กลับมาถึงบ้านและก็พานู๋ครีมมาด้วย ในชุดนักเรียน อืมนะ แปลว่านู๋ครีมยังไม่ได้กลับบ้านแน่เลย
ทำไมรีบมาแต่ก็นะ จะว่าไปแล้วผมแทบมะค่อยได้เห็นนู๋ครีมในชุดนักเรียนเลย
ที่วันนี้นู๋ครีมใส่ชุดนักเรียนปล่อยผมยาว ดูเฟรช ดูน่ารักมากๆ
ผมยืนอึ้งมองนู๋ครีมที่หันมายิ้มให้สักพัก ยายแพรวก็พูดแทรกมาว่า ยืนมองราย ไปหาน้ำหาไรมาให้ทานเลย
เค้าสองคนหิวจะแย่ละ แล้วยายแพรวก็จูงแขน ครีม เข้ามานั่งที่โซฟาในบ้าน
ผมก็รีบไปหาน้ำหาขนมมาให้ทานรองท้องก่อน ผมสังเกตเห็นยายแพรวถือถุงพลาสติกสีทึบๆใหญ่ๆ วางไว้ข้างๆฝา
ผมก็ถามยายแพรวว่าถุงอะไรน่ะ ยายแพรวก็บอกว่าอ่อ ใบตอง ท่อนกล้อย ละก็ดอกไม้ เอาไว้ทำกระทงไง
อืมนะ ผมนึกในใจ ทำไมไม่ไปหาซื้อข้างนอกหว่า ยายแพรวหันมาบอกผมว่า พี่เคยทำกระทงเองไหมล่ะ
ผมตอบไป ก็เคยอานะ สมัยประถมอะ แต่ว่าลืมไปละว่าทำยังไง นี่เราจะทำกระทงกันเองจริงๆเหรอ
ผมถามยายแพรวอีกครั้ง ก็จริงสิคะ พี่โอ๊ตนี่ ถามไรก็ไม่รู้ผม
( กะว่าจะหาซื้อกระทงข้างนอกแล้วเค้าจะลอยกระทงเดียวกับนู๋ครีมง่ะ อดเลยแผนผ๊ม )
แล้วเราก็เอาวัตถุดิบในการทำกระทงไปทำกันที่ม้าหินอ่อนริมสวนข้างบ้าน ผมก็ดูสองสาวทำกระทงไป
ผมก็ทำตาม แต่ก็อานะทำไมตอนที่สองสาวเอาใบตองมาพับเป็นกลีบถึงทำได้สวยกว่าผมหว่า
หรือว่าสมาธิผมไม่ค่อยมี มัวแต่มองนู๋ครีมที่วันนี้ดูน่ารักเป็นพิเศษ งุงิ
ตอนที่นู๋ครีมกำลังจะพับใบตองให้เป็นกลีบ ผมก็ดูไกล้ๆ ว่านู๋ครีมพับใบตองยังไง

สักพักนุ๋ครีมเห็นผมจ้องดูนู๋ครีมพับใบตองอยู่นาน แล้วผมก็พับใบตองทำตามไปด้วย ผมก็พับอย่างเก้ๆกัง
แล้วผมก็ถามนู๋ครีมไปว่าพับแบบนี้ถูกไหม นู่ครีมก็บอกว่าไม่ถูกแล้วนู๋ครีมก็เอามือมาช่วยพับใบตองที่คาอยู่ในมือผม
ช่วงเวลานั้นยายแพรวลุกไปหลังบ้านด้วย ผมเลยได้ที เลยเอามือไปกุมมือทั้งสองข้างของนู๋ครีมไว้
แล้วยายแพรวดันเดินมาเห็นพอดีว่านู๋ครีมช่วยผมพับกลับไปตอง ยายแพรวเลยพูดว่า
พี่โอ๊ตเนี่ยพับใบตองก็ยังไม่เป็นเหรอสอนไปหลายรอบละนะ สมองช้าจัง-*-
(จะบอกไปว่าแกล้งพับไม่เป็นจะได้ให้นู๋ครีมสอนไงเว้ย ไม่รู้แผนข้าพเจ้าซะละ เฮ้อออยายแพรว )
นู๋ครีมก็หัวเราะคิกๆ ( สงสัยเข้าใจว่าเราหัวช้าแน่ๆเลย ยายแพรวนะยายแพรว ฝากไว้ก่อนเท้ออ ).................

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

..........ปั้มๆๆๆ

...พอทำกระทงกันเสร็จ สองสาวก็พากันเข้าครัวไปทำอาหาร ส่วนผมก็เก็บกวดเศษใบตองอยู่ด้านนอกอานะ
สักพักสองสาวก็ยกอาหาร ออกมาวางม้าหินอ่อนข้างบ้านที่เดิม กลิ่นอาหารช่างหอมฉุยจริงๆ
แม้จะเป็นอาหารง่ายๆ ผัดคะน้าหมู ยำปลากระป๋อง และก็ไข่เจียว ข้าวสวยร้อนๆ
แต่รู้ว่านู่ครีมเป็นคนทำเจียวไข่ และก็ทำยำปลากระป๋อง จึงรู้สึกอร่อยเป็นพิเศษ
พอทานไปได้สักพักนู๋ครีมถามยายแพรวว่า พ่อแม่แพรวยังไม่กลับบ้านเหรอ
ยายแพรวบอกว่าพ่อแม่ไปต่างจังหวัด อืม พอทานเสร็จ ยายแพรวขอตัวไปอาบน้ำ
แล้วปล่อยให้ผมกับนู๋ครีมเก็บจานไปล้าง อานะ พอไปถึงห้องครัวผมบอกให้นู๋ครีมไปนั่งรอที่โซฟา
แต่ก็นะ นู๋ครีมขอช่วยล้างจานเป็นเืพื่อน ผมบอกไปว่ากลัวชุดนักเรียนของเราเปื้อนแต่ก็อานะ
สุดท้ายก็ล้างจานด้วยกัน เราสองคนมือเต็มไปด้วยฟองซันไำลต์ ผมก็ยังไม่วายที่จะเอามือผมไปกุมมือนู๋ครีมที่กำลังล้างจาน
นู๋ครีมดูอายนิดๆ ผมก็บอกไปว่า ไม่อยากให้มือนุ่มๆ ต้องมาล้างจานแบบนี้ พี่บอกเราไม่ฟังเลยน้อ

นู๋ครีมตอบอย่างอายๆ ไม่เป็นไรค่ะ ครีมอยู่บ้านครีมก็ล้างจานชามเองประจำค่ะ
(ผมไม่เคยล้างจานชามแล้วมีความสุขแบบนี้เลย จานชามมีไม่กี่ใบ แต่ว่าล้างนานมั่กๆ )

ผมล้างไปแล้วก็เหลียวมองดูนุ๋ครีมไป รู้สึกมีความสุขมากๆ อยากให้นู๋ครีมมาทำอาหารให้ทานแบบนี้ทุกวัน

พอล้างเสร็จสักพัก ยายแพรวก็เรียกให้ผมไปอาบน้ำต่อ เพราะเดี๋ยวต้องไปส่งนู๋ครีมที่บ้านอีก
เพราะยังไม่ได้อาบน้ำเหมือนกันอานะ พอผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเราสามคนก็นั่งแท๊กซี่ กันไปบ้านครีมต่อ
พอไปถึงบ้านนู๋ครีม ผมกับแพรวก็ยกมือสวัสดีคุณแม่นู๋ครีมอานะ แม่นู๋ครีมพูดว่าา ตามสบายจ้า
คุณแม่นู๋ครีมดูสบายๆ เป็นกันเองมากๆ แตกต่างจากแม่ของแพรวลิบลับ
ถึงแม้จะเป้นหลังเล็กๆ แต่ดูน่าอยู่ อบอุ่นมากๆ กว่าเราสามคนจะได้ออกจากบ้านไปลอยกระทงกันก็เกือบจะ สามทุ่มละ






...หลังจากนั่งแท็กซี่เดินทางออกจากบ้านนู๋ครีมมาได้สักพัก พอไกล้จะถึงที่หมายที่คนส่วนใหญ่
ไปลอยกระทงกัน รถก็เริ่มติด แล้วบวกกับเห็นงานที่เขาจัดกันอยู่ริมทาง คล้ายๆงานที่เขามักจัดแถววัดอะ
มีชิงช้าสวรรค์ รถบั๊ม ปาลูกโป่ง ยิงปืน ประมาณนี้ เห็นคนเยอะเต็มไปหมด เราสามคนก็เลยตัดสินใจลง
แล้วเดินเที่ยวกันในงานก่อน ผมก็ถือถุงที่ใส่กระทงเดินตามสองสาวอานะ แล้วแวะกันที่เขาปาลูกโป่ง
อืมมองเห็นสองสาวซื้อลูกศรมาปาลูกโป่งอืมนะ สงสัยคงอยากได้ตุ๊กตาแน่ๆ ปาไปสักพักก็ยังไม่ได้รางวัลสักที
ผมเลยต้องร่วมวงแจมด้วย กว่าจะได้ตุ๊กตามาตัวแรกหมดไปหลายร้อย พอได้ตัวที่สองปั๊บ ก็หยุดปากันอานะ
ขณะนี้สองสาวเดินกอดตุ๊กตาเที่ยวงานกัันอย่างสบายใจ ผมประเมินคร่าวๆหมดไปเกินห้าร้อยบาท
คุ้มจริงๆเลยได้มาสองตัวเอง ไปซื้อเองยังถูกกว่านี้มั้งงะ
เดินไปในงานสักพักสุดท้ายก็ต้องให้ผมถือตุ๊กตา
แล้วยายแพรวก็จูงมือครีม เข้าไปร้านที่เขาเอาตุ๊กตามาขายแล้วให้เรานั่งระบายสีเอง
อืมนะผมเห็นสองสาวบรรจง ระบายสีตุ๊กตาอย่างขมั่กเขม้น ดูแล้วก็น่ารักไปอีกแบบ

ไม่รู้วันนี้จะไปเที่ยวลอยกระทงที่ไหน จะถามยายแพรวหรือโทรไปถามเองก็อืมนะ มะค่อยกล้าอะ
พอระบายสีเสร็จสักพัก ผมก็ต้องมาถือตุ๊กตาเพิ่มให้อีกตามเคย แล้วเราก็เดินเที่ยวกันเกือบทั่วงาน
สักพักก็แวะ กันที่ชิงช้าสวรรค์ จะว่าไปแล้วผมอยากขึ้นไปกับนู๋ครีมสองคนแฮะ แต่ไม่รู้จะเล่นมุขไหนดี
สุดท้ายสองสาวก็จูงมือกันขึ้นไปบนชิงช้าสวรรค์ ผมก็รออยู่ข้างล่าง แบบว่ามะได้กลัวนะ
แต่ว่า อยากจะยืนดูอยู่ข้างล่างแบบนี้อืมนะ เพราะถือของก็เต็มมือละ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

....ต่อเยยละกาน



...เที่ยวงานไปได้สักพักก็เกือบจะห้าทุ่มละ
ผมเลยบอกให้สองสาวรีบนั่งแท็กซี่ไปต่อเดี๋ยวกว่าจะได้ลอยกระทงกลัวมันจะดึก
พอมาไกล้ถึงตัวงานที่ที่คนส่วนใหญ่มาลอยกระทงกันริมแม่น้ำเจ้าพระยา ผมกับอีกสองสาวก็เดินต่อมาอีกหน่อยจนถึงริมแม่น้ำ ห้าทุ่มกว่าๆผมนึกว่าคนจะไม่ค่อยเยอะละ
คนก็ยังเยอะมากเหมือนเดิมอานะ แล้วผมก็เดินไปซื้อพลุไฟดอกเล็กๆที่เขาเอามาปักไว้บนกระทงน่ะ
กับไฟแช๊คที่ผมพกมา แล้วผมก็จุดเทียนให้กระทงของสองสาว ในใจลึกๆผมอยากลอยกระทงเดียวกันกับนู๋ครีมจัง

แต่ก็นะยังไงคืนนี้ก็มีโอกาสได้มาลอยด้วยกัน แค่น้องเค้าออกมาเที่ยวกับเราได้แบบนี้
ก็โชคดีแค่ไหนละ

พอเราสามคนยกกระทงมาอธิฐานเสร็จ ก็ค่อยๆหย่อนกระทงลงแม่น้ำ แล้วผมก็ค่อยๆวักน้ำให้
กระทงมันลอยไป แต่ก็นะกระทงยังไม่ไปไหนไกลเล้ย มีกล่่มเด็กที่แช่น้ำอยู่ริมน้ำ
มาคุ้ยหาเศษเหรียญในกระทง เสียฟีลหมด


แล้วเราสามคนก็ซื้อน้ำซื้อขนมมานั่งกินกันใต้พะพานได้สักพัก
ยายแพรวอยากเดินขึ้นไปดูความงามของสะพาน ก็เลยพากันเดินขึ้นไปบนสะพาน ที่ตอนนี้คนเริ่มน้อยลงละ
เราสามคนเดินไปตามทางเดินเท้าที่เขาจัดให้แล้วก็หยุดมายืนอยู่กันตรงกลางสะพาน มองดูวิวทิวทัศน์
ของแม่น้ำเจ้าพระยาและสองฝั่งแม่น้ำที่เต็มไปด้วยแสงสีอันงดงามจะว่าไปแล้วกรุงเทพตอนกลางคืน
ก็งดงามไปอีกแบบจากที่ส่วนใหญ่จะเห็นแค่รถติด แต่ก็นะอากาศบนสะพานก็เย็นสบายเริ่มหนาว

แล้วเราสามคนก็ยืนดูบรรยากาศบนสะพานอีกสักพัก ผมสัีงเกตว่าผู้ชายส่วนใหญ่โดยเฉพาะวัยรุ่นที่เดินผ่านสองสาวไป
มักจะหันมามองจนสุดสายตาเสมอ ก็นะ น่ารักออกอย่างนั้น พอไกล้จะเที่ยงคืน และแม่ของนู๋ครีมก็โทรมาหลายครั้งด้วย
ผมก็เลยพาสองคนนั่งแท็กซี่กลับ ที่จริงอยากจะเที่ยวต่อให้จนเช้าไปเลย
โดยที่แวะไปส่งนู๋ครีมก่อน ผมก็มองดูนู๋ครีมเดินเข้าบ้านไปจนสุดสายตา แล้วผมกับแพรวก็มาถึีงบ้านเกือบๆจะตี 1
อืมนะ พ่อแม่ก็ยังไม่กลับมาบ้านเลย สงสัยวันนี้คงไปค้างที่อื่นชัวร์ สักพักยายแพรวก็เข้านอนแต่ผม
ก็มานั่งเล่นคอมต่อกะว่าจะตั้งร้านขายของในเกมไว้ แล้วเช็คเมลล์ไปด้วย
และคืนนั้นผมก็นอนหลับตานึกถึงวันเวลาช่วงสองเดือนที่ผ่านมา มันช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงนึงชีวิต
ผมอยากจะมีช่วงเวลาที่ดีแบบนี้ไปนานๆ จัง ฮ้าวววว ZZzzzzz ..........

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

.....มาละอะต่อๆๆๆ


........หลังจากลอยกระทงผ่านไปผมก็เรียนๆและก็เสาร์อาทิตย์ก็ไปเรียนพิเศษเหมือนเดิม
และทุกๆอย่างมันก็ราบเรียบมาเรื่อยๆ ผมก็คบกับครีม วันเสาร์อาทิตย์ ครีมก็มาเที่ยวที่บ้านผมเกือบทุกอาทิตย์
จนมาพักหลังๆ ผมมาสังเกตว่า เวลา ที่ผมคุยสนุกสนานกับครีม ผมรู้สึก
เหมือนว่าแพรวมีสายตาเศร้าศร้อยออกมานิดๆจากแววตา
ผมคิดว่าสงสัยแพรวคงจะเหงามั้ง จนมาตอนค่ำวันหนึ่งในห้องนอน (ประมาณเดือน พฤษจิกายน 2547 )
ผมก็เห็นแพรวคุยโทรศัพท์ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกตินะ แต่มันผิดปกติตรงที่ว่า ทุกทีเวลาแพรวคุยโทรศัพท์
แพรวจะคุยเสียงดังให้ผมได้ยินตลอด แต่มาวันนี้แพรวคุยโทรศัพท์เบามาก พอวางสายปั๊บผมก็เลยถามเล่นๆว่า
แน่ะตอนนี้มีความลับกับพี่เหรอเราอะ แพรวก็อ้ำอึ้งสักพักแล้ว ตอบว่า มีผู้ชายโทรมา ผมก็ถามไปว่าใครเหรอ
แพรวก็บอกว่า เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนแพรวค่ะ และเขาก็เรียนพิเศษที่เดียวกับแพรว
พอผมได้ยินดังนั้นผมก็
รู้สึกใจหวิวๆยังไงไม่รู้แฮะ
สงสัยเป็นความรู้สึกเหมือนพี่ชายห่วงน้องสาวอะนะ ผมคิดอย่างนั้น และผมเดาได้เลยว่าเขาต้องจีบยายแพรวแน่ๆ
เอาล่ะสิ ผมเลยถามแพรวไปตรงๆว่า เขามาจีบแพรวใช่ไหม แพรวก็บอกมาว่า คงใช่มั้ง
พอผมได้ยินอย่างนั้นผมก็พูดอะไรไม่ถูก ผมคิดในใจผมอยากจะห้ามปราม แต่กลัวยายแพรวพูดย้อนมาล่ะ
ผมยังคบกับเพื่อนแพรวเลย แล้วคืนนั้นผมก็นอนไม่ค่อยหลับใจคอไม่ค่อยดียังไงไม่รู้.............

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

......อะต่อเยยน้า ตอนมะวานมานสั้น

............พอถึงวันเสาร์ แพรวกับผมก็ไปเรียนพิเศษตามปกติแถวๆ สยาม แต่ที่เรียนผมกับแพรวอยู่คนละตึกกัน
ทุกทีแพรวจะเรียนเสร็จก่อนผมประมาณหนึ่งชั่วโมง ผมเรียนสามชั่งโมงแต่แพรวเรียนสองชั่วโมง
แล้วแพรวก็จะเดินเล่นกับครีมกับเพื่อนๆของแพรวแถวๆนั้นประจำ แต่วันนี้ผมอยากจะเจอหน้าคนที่มาจีบแพรว
อยากจะรู้ ว่ามันหน้าตายังไง ผมเลยรีบออกจากห้องเรียนมาก่อนหนึ่งชั่วโมงแล้วรีบ วิ่งมาดู
เห็นคนที่เรียนพิเศษที่เดียวกับแพรวก็ทยอยๆกันเดินออกมา และผมก็เห็นแพรวเดินออกมากับครีม
และหนุ่มคนนั้นมันก็เดินตามหลังแพรวออกมา ผมคิดว่าต้องใช่คนนั้นแน่ๆ เพราะ มันเดินคุยกับแพรวกับครีมไปด้วย
และกับเพื่อนแพรวอีกสองสามคน แล้วผมก็เดินเข้าไปหาครีมกับแพรวแล้วครีมก็ถามผมว่า วันนี้ทำไมเลิกไวจังคะพี่โอ๊ต
ผมก็บอกไปว่าวันนี้ครูติดธุระเลยเลิกไว แล้วผมก็หันไปมองแพรว แล้วแพรวก็บอกหนุ่มคนนั้นว่า
นี่พี่แพรวค่ะชื่อต้น หนุ่มคนนั้นก็สวัสดีผม หวัดดีครับพี่โอ๊ต ผมชื่อ วิทย์ครับ ผมก็ตอบเด็กคนนั้นไปว่า
อืมๆๆ แล้วครีมก็ชวนผมไปทานไอศครีมกันที่ร้านประจำ พอไปถึงร้านก็เหลือกันแค่สี่คน มี ผม กับ ครีม และ ยายแพรว กับ
ไอ้วิทย์
(ไม่อยากจะชวนมันมาเล้ย ยังหน้าด้านเดินตามมาอีก )
ส่วนเพื่อนแพรวที่เหลือเขาขอตัวกลับบ้านก่อน พอมานั่งในร้านกันสี่คนแล้ว ก็สั่งไอศครีมกันมาทาน
แล้วสักพักครีมก็พูดขึ้นมาว่า ตอนนี้แพรวคงไม่เหงาแล้วนะคะตอนนี้มีหนุ่มมาอยู่ข้างๆแล้ว แล้วไอ้หนุ่มวิทย์มันก็มันก็
แหะๆ ผมเต็มใจที่จะคอยดูแลแพรวอยู่แล้วครับ [อยากเตะมานชิฟ]



..พอทานไอศครีมเสร็จ ผมก็เลยบอกครีมว่า เดียวพี่กับแพรวกลับก่อนนะ วันนี้มีธุระที่บ้าน
แพรวก็ทำหน้างงๆ ไหนพี่โอ๊ตบอกว่าจะพาแพรวกับครีมเดินเที่ยวห้างก่อนไง
(ผมนึกในใจ แม้งเดียวไอ้วิทย์มันก็เดินตามอีกนั่นแหละเลยพายายแพรวกับบ้านก่อนดีกว่า ทั้งๆที่ใจผมอยากพาครีมกับแพรวไปเดินห้างเหมือนทุกครั้ง )
พอผมกับแพรวกลับถึงบ้านแล้ว ผมก็พูดกับแพรวเรื่องไอ้วิทย์ว่าพี่ดูท่าทางมันแล้วไม่น่าคบหาเลย แล้วแพรวก็ตอบมาว่า
วิทย์เขาเรียนเก่งนะคะ แพรวยังไม่เห็นเลย ว่าเขาไม่ดีตรงไหน ผมก็ตอบไปว่า เหอะน่า
แล้วแพรวก็พูดขึ้นมาประโยคนึงทำเอาผมอึ้งเลย แพรวเห็นพี่มีครีม แล้วแพรวไม่มีใครบางทีแพรวก็อยากลองมีเพื่อนผู้ชายกับเขามั่ง
(เท่านั้นแหละ ผมก็อึ้งเลยครับ - -" )
ความรู้สึกตอนนั้นมัน สับสน ทำอะไรไม่ถูก
จะไปห้ามก็ไม่รู้จาหาเหตุผลดีๆอะไรห้าม ยายแพรวเล่นตอบมาซะอย่างนี้ เฮ้อออ กำ ละ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

...พอมาถึงเดือนธันวา พ่อแม่ก็มาบอกข่าวดีว่า เราจะได้เตรียมย้ายเข้าบ้านหลังใหม่แล้ว
ประมาณต้นปีหน้านะลูก ผมก็อึม ครับ ผมก็มานึกขึ้นได้ว่า ถ้าย้ายไปอยู่บ้านใหม่แล้ว
ผมก็คงไม่ได้นอน ห้องเดียวกับยายแพรวอีก เฮ้อออ รู้สึกใจหวิวๆยังไงไม่รู้โว้ย เซ้ง เซ็ง
วันที่จะย้ายบ้านคือต้นปีหน้า ผมชักรู้สึกไม่อยากจะย้ายบ้านแล้วแฮะ
ส่วนความคืบหน้าของผมกับครีม ก็ยังเหมือนเดิมอะนะ แต่ว่าช่วงหลังๆมานี่ผมไม่ค่อยมีเวลา
เพราะผมต้องติวเพื่อที่จะเอนท์ เพราะคะแนนเอนท์รอบแรกออกมาแย่มาก
ผมเลยไม่ค่อยมีเวลาเล่นเกมเล่นเน็ต วันๆพอเลิกเรียนก็ไปติว กลับมาก็อยู่แต่ในห้อง
และยายแพรวก็มักจะทำขนมหรือน้ำมาให้ทานเป็นประจำ





...พอถึงวันขึ้นปีใหม่ผมก็ให้แพรวชวนครีม กับเพื่อนแพรวมากินเลี้ยงเล็กๆที่บ้านผม
และผมก็บอกให้แพรวชวนเฉพาะเพื่อนผู้หญิงมาเท่านั้น
(แบบว่าเพราะผมไม่อยากเจอหน้าคนที่มาจีบแพรวอะ มะใช่อารายเน้อ )
พอตอนค่ำของวันขึ้นปีใหม่ เพื่อนแพรวก็มาที่บ้านผมกันพอประมาณ
รวมทั้งครีมด้วยและรวมกับเพื่อนสนิทผมอีกนิดหน่อย วันนั้นผมจำได้ว่าครีมแต่งตัวได้น่ารักมากเลยครับ
ผมก็ออกไปต้อนรับครีมกับเพื่อนๆ แล้วผมก็เรียกยายแพรวที่มัวทำกับข้าวอยู่ในห้องครัวกับพ่อและแม่ให้ไปอาบน้ำแต่งตัว
สักพักใหญ่ๆ ยายแพรวก็ออกจากห้องมา ผมและเพื่อนๆมองแพรวกันไม่กระพริบตาเลยครับ
เพราะแต่งตัวได้น่ารักมากๆ
แล้วเพื่อนๆผมรีบเข้าไปทักทายยายแพรวกันใหญ่เลยครับ
ส่วนครีมนั้นเพื่อนๆเขารู้ว่าเป็นแฟนผม ทั้งๆที่วันนี้ถ้าเป็นทุกครั้งที่ผมได้อยู่ ไกล้ครีมอย่างนี้
ผมมีความสุขมากเลยครับ ยิ่งครีมแต่งตัวได้น่ารักอย่างนี้ ทุกทีผมจะมองไม่ละสายตาเลยครับ
แต่ว่าวันนั้นผมมักจะเหลือบไปมองดูแพรวตลอด
คืนนั้นพ่อกับแม่เลี้ยงผมก็นั่งจิบไวน์กันอยู่อีกโต๊ะนึง พอพ่อผมเริ่มเมาได้ที่ ก็ถามผมกับเพื่อนผมว่า
มานั่งกินไวน์เป็นเพื่อน พ่อหน่อยได้ไหมลูก แล้วแม่ก็ว่าพ่อผมว่าจะดีเหรอคุณ พ่อผมบอกว่าเหอะน่า
ลูกชายเราอายุเกิน 18 ล่ะนะ ส่วนเพื่อนผมชื่อไอ้กาน กับไอ้เอกไม่รอช้าเลยครับ รีบเอาแก้วใส่น้ำแข็งรอเลย
ผมนึกในใจ ม๊ะขอเมาสักวัน สักพักพอไกล้สามทุ่ม ทุกคนก็จับฉลากแลกของขวัญกัน
เพราะว่าเพื่อนๆแพรวจะกลับบ้านกันแล้วรวมทั้งครีมด้วย พอแลกของขวัญเสร็จ ผมกับแพรว
ก็ไปส่งเพื่อนๆผมและแพรวกันที่หน้าบ้านรวมทั้งครีมด้วย ครีมนั่งแท๊กซี่กลับกับเพื่อนๆ ของแพรว
แล้วผมกับแพรวก็กลับเข้าบ้านเพื่อที่จะเก็บถ้วยกับชามกับแก้วไปล้างในครัว ตอนนั้นผมรู้สึกมึนๆหัวยังไงไม่รู้
ผมไม่ได้เมานะ มีสติจำได้ทุกอย่างอะนะ แต่ว่าควบคุมร่างกายไม่ให้เซไม่ค่อยได้
ตอนผมเก็บแก้วน้ำ ดันมีแก้วใบนึงหลุดมือตกไปแตก แล้วแพรวก็มากวาดแล้วหยิบเศษแก้วใส่ที่ตักถังขยะ
แล้วดัน โดนแก้วบาดนิ้วมือซะนี่ พอผมเห็นดังนั้น ผมก็จับมือแพรวมาดู แพรวก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก
ผมมองดูมือเห็นเลือดออกที่ปลายนิ้วนิดๆ ผมก็เลยก้มลงดูดเลือดที่นิ้วแพรว แพรวก็พูดขึ้นมาว่า
อุ๊ย ' ทำอาไรน่ะพี่โอ๊ต แล้วผมก็เหลือบไปสบตาแพรว ดูแพรวจะอายนิดๆ




...และตอนนั้นพ่อแม่ผมก็ขึ้นไปนอนหมดแล้ว





ผมก็





ผมก็...

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

เออ...เข้าในนะมันคือนิยายแต่มันเล่นลิ้นกันเกินไป

ใจเย้น เจ๊ เอ้าต่อเลยละกัน


...........เเล้วผมก็เลย เก็บกวาดกับแพรวต่อ แล้วผมก็บอกแพรวว่าจานชามเอาไว้ที่อ่างก็พอเดียวพรุ่งนี้พี่จะล้างให้
ไม่อยากให้มือแพรวโดนน้ำอะนะ แพรวก็อือ พอเก็บกวาดเสร็จแล้วผมก็กลับเข้าไปนอนที่ห้อง
เพราะตอนนี้ผมรูสึกว่าเหมือนกับฤทธิ์แอลกอฮอล์มันเริ่มขึ้น ผมจึงขึ้นไปนอนบนเตียงผม
แล้วสักพักแพรวก็กลับเข้ามาในห้อง แล้วแพรวก็ไปอาบน้ำ พอแพรวออกมาจากห้องน้ำพร้อมทั้ง
ใส่ชุดนอนสีฟ้า
ผมสยายเปียกน้ำหมาด ๆ แล้วแพรวก็เอียงหัวแล้วใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดผม มันช่างเป็นภาพที่น่ารักจริงๆ
แล้วแพรวก็เหลียวมาเห็นผมชะเง้อหัวลงมาดูแพรว แพรวก็ทำหน้ากวนๆแล้วถามว่ามองไร นอนไปเลยๆ
ผมก็พูดไปว่า มองคนน่ารักอะ พอแพรวได้ยินอย่างนั้น ก็พูดมาว่า
พี่โอ๊ตเมาแล้วนอนไปเลยๆ แล้วแพรวก็เก็บของจากตู้เสื้อผ้า เพราะว่าพรุ่งนี้ต้องย้ายบ้านแล้ว
ผมก็ค่อยๆประคองตัวที่เมามายลงมาจากเตียงแล้วบอกแพรวว่าเดียวพี่ช่วยเก็บเสื้อผ้าให้ด้วยนะ
แล้วผมกับแพรวก็นั่งเก็บเสื้อผ้าด้วยกัน พอเก็บเสื้อผ้าได้สักพักผมก็ถามแพรวไปว่า
แพรวชอบไอ้วิทย์นั่นหรือเปล่าคนที่มาจีบแพรวน่ะ แล้วแพรวก็พูดว่า ม่ายบอก แล้วพี่โอ๊ตอยากรู้ไปทำไมอะ
ผมก็อ้ำอึ้งสักพัก แล้วก็พูดไปว่า น่าๆ พี่อยากรู้ แล้วแพรวก็ตอบมาว่า ตั้งแต่พี่โอ๊ตบอกว่าไม่น่าคบหาแพรว
ก็ไม่ค่อยคุยกับเขาแล้วค่ะ ( ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากเลย แล้วตอบแพรวไปว่า ) ดี แล้ว
แล้วแพรวก็ถามผมว่า พี่โอ๊ตพักหลังมานี่ทำไมไม่ค่อยโทรหาครีมเลยอะ ผมก็ตอบไปว่า ไม่รู้เหมือนกันอะ
สงสัยพี่ไม่ค่อยมีเวลามั้ง วันๆเลิกเรียนพี่ก็ต้องติวกลับมาที่ห้องก็ต้องอ่านหนังสือ อะนะ
แล้วแพรวก็พูดขึ้นมาว่าพรุ่งนี้เราก็ต้องย้ายบ้านละ แพรวคงจะคิดถึงบ้านหลังนี้ไปอีกนาน
ผมก็พูดไปว่า พี่ก็เหมือนกัน ที่จริงพี่ก็ไม่อยากย้ายสักเท่าไร พี่อยากจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป
แล้วผมก็สบตากับแพรว พี่อยากจะอยู่กับแพรวแบบนี้ตลอดไป แล้วแพรวล่ะ แล้วผมก็ค่อยๆ
เอาหน้าเข้าไปไกล้ๆแพรว แพรวก็นิ่งเงียบ ...
























เราสองคนต่างก็สบตากัน แพรวทำท่าหมือนจะถอยหนี ผมก็เลยเอามือข้างนึงโอบเอวแพรวเอาไว้

แล้วทันใดนั้น ผมก็ได้ยินเสียงแม่ที่ชั้นบนกำลังเดินลงมา ผมเลยรีบผล่ะจากแพรวขึ้นไปนอนบนเตียง
แล้วก็เป็นอย่างที่คิดแม่เปิดประตูมา ผมก็แกล้งหลับ แล้วแม่ก็พูดกับแพรวว่ายังไม่นอนอีกเหรอจะเที่ยงคืนล่ะนะ
แพรวก็ตอบไปว่าเดี๋ยวเก็บเสื้อผ้าให้เสร็จก่อนจ่ะแม่ แม่ก็บอกว่า เดียวพรุ่งนี้ค่อยเก็บก็ได้ รีบนอนได้แล้ว
แพรวก็ตอบไปว่า ค่ะๆ แล้วแม่ก็เดิน ออกห้องไป เกือบไปแล้วไหมล่ะ ฮ่อย
แล้วแพรวก็ปิดไฟแล้วก็มานอนผมก็ก้มมองลงมาดูแพรว แสงไฟจากข้างนอกผ่านเข้ามาที่หน้าต่างสลัวๆ

...ผมกับแพรวก็สบตากันแล้วแพรวก็หันหน้าหนี แล้วผมก็ได้ยินเสียงสะอื้น

จากแพรวเบาๆ ผมเลยค่อยๆลงจากเตียงของผม ...




แพรวร้องให้ทำไมน่ะ แพรวก็พูดว่า ไม่มีไรหรอก พี่โอ๊ตกลับขึ้นไปนอนได้เแล้วนะ
ผมก็จับมือแพรวเอาไว้ พี่โอ๊ตชอบครีมไม่ใช่เหรอ เป็นเสียงพูดของแพรวถามผมทั้งน้ำตา
ผมก็เลยตอบไปว่า พี่น่ะ ที่จิงเเล้วพี่.........เเล้วผมก้เหมือนได้ยินเสียงพ่อรึเเม่เดินผ่านมา ผมกับเเพรวจึงรีบผละขึ้นไปนอนอีกเหมือนเคย

สุดท้ายผมก้ยังไม่ได้บอกอาไรกับเเพรวเลย ไม่รู้ผมจะมีโอกาสบอกอีกรึเปล่า..............

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

.......ขอบคุนทุกคำคอมเม้นนะจร้า อะต่อเรยละกัน

..........พอถึงตอนเช้า พ่อกับเเม่ก้บอกกับผมเเละเเพรวว่า ให้อยู่บ้านกัน 2 คน เพราะว่าพ่อเเม่จาไปต่างจังหวัด ผมก้อ่าน้ะ

เเพรวก้คงยังไม่หายงอลผมเเหะ ไม่รู้เป้นอาไร เพราะปกติผมกะเเพรวก้ม่ายเคยโกรดกันอยุ่เเร้ว เเต่นี่เหมือนยายเเพรว

โกรดซะไม่ยอมพูดกับผมเรย

พอ พ่อกับเเม่ ออกไปได้สักัพกนึง ยายเเพรวก้เดินหน้ามุ่ยมาบอกกะผมว่า พี่โอ๊ตวันนี้ไปเดินห้างกัน เเพรวจาไปซื้อของมาทำอาหารเย็น

ผมก้อานะ ก้ได้เเต่ตอบไปว่า คร้าบๆ

[คิดในใจ ยายเเพรวหายโกรดตูเเล้วเฟร้ยย เยสสสสส เเละวันนี้เเหละผมจาบอกความในใจที่เก้บไว้ทั้งหมดให้ยายเเพรวได้รับรู้ ]

หุหุ ก้นะ ผมก้เดินไปขึ้นรถเมล์ กะยายเเพรว เเต่รถเมล์ก้กะลังจามาพอดี ยายเเพรวก้เลยรีบวิ่งไป

ผมก้บอกเเพรว ไม่ต้องรีบ รถเมล์ไม่ได้มีคันเดียวซะหน่อย-*- สักพักผมก้เห้นมอไซค์คันหนึ่งขับมาด้วยความเร้ว

ผมก้รีบวิ่งไปหาเเพรว เเละตะโกนว่า "เเพรวววววว ระวังงง !!"

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

............ต่อเรยละกันนะจ้ะ





กรุณากดที่เพลงนี้ พร้อมกับอ่านไปด้วยนะครับ












..........ผมวิ่งไปฉุดเเขนยายเเพรวมาที่ฟุตบาทได้ทัน เเต่ตัวผมโดนมอไซค์เข้าจังๆ - -*

[เพิ่งจารู้มอไซค์เวลามานชนเจ้บงี้นี่เอง ] เเล้วมอไซค์ก้ขับหนีไป

ถ้าผมลุกไปได้ผมอยากตื้บมันสักทีเเต่นี่คงไม่ไหว ผมนอนราบกับพื้นถนนด้วยเเรงชนของมอไซค์- -

ยายเเพรววิ่งมาหาผม "พี่โอ๊ต อย่าตายน้ะๆๆ" - - ผมก้บอกยายเเพรวด้วยเสียงสั่นๆว่า

ยัยบ้า เเช่งพี่อีก เดี๋ยวเหอะ-*- เเล้วผมก้บอกต่อไปว่านี่อาจเป้นคำพูด คำสุดท้ายของพี่ก้ได้น้ะ

เเพรวฟังให้ดีนะ [ตอนนั้นยัยเพรวโทรเรียนรถพยาบาลอยุ่ ] พี่โอ๊ตไม่ต้องพูดอะไรเเล้ว พี่โอ๊ตทำใจดีๆไว้นะ

เเพรวเรียกรถพยาบาลมาเดี๋ยวเค้าก้มาเเล้ว

ผม: เเพรว..นี่อาจจะเป้น..คำพูดคำสุดท้ายของพี่เเล้วก้ได้นะ..คือที่จริงเเล้ว...พี่รักเเพรวน้ะ รักสุดหัวใจ พี่เองก้ไม่รุ้

ว่าพี่ไปชอบเเพรวตอนไหน พักหลังๆที่พี่ไม่ค่อยได้โทรคุยกับครีม.. ก้อาจเป็นเพราะว่า.. พี่ไปชอบเเพรวเข้าเเล้..ว

ยายเเพรวก้ตอบมาทั้งน้ำตาว่า เเพรวก้ชอบพี่โอ๊ตค่ะ พี่โอ๊ตอย่าทิ้งเเพรวไปไหนนะ ไม่มีพี่โอ๊ตเเพรว...เเพรวก้ไม่รู้จาอยุ่ได้ยังไง

ผม: งั้น...เเพรวสัญญา..กับพี่ก่อนได้มั้ย พี่ไม่ขออะไรเเพรวมากมายหรอกนะ ได้มั่ย?

เเพรว: สัญญาอะไรคะ

ผม: เเพรวจะไม่ลืมพี่.. เเพรวจะมีพี่อยุ่ในความทรงจำตลอดไป...สัญญานะเเพรว

เเพรว: ได้ เเพรวสัญญา เเต่พี่โอ๊ตอย่าเป้นอะไรไปนะ

ผม: ไม่ต้องห่วงหรอกเเพรว ก้เเพรวให้สัญญากับพี่ไว้เเล้วนี่ ว่าเเพรวจะมีพี่อยู่ในความมทรงจำตลอดไป

เพราะงั้น..ต่อให้พี่ไม่อยู่...เเพรวก้จะมีพี่ตลอดไปในความทรงจำ พี่เสียใจนะ

พี่อาจจะบอกกับเเพรวช้าไป พี่อาจจะไม่ได้พูดคำนี้กับเเพรวอีกเเล้ว พี่อาจไม่ได้มีวันเวลา..ที่เราได้ไปเที่ยวกัน

ดูหนังด้วยกัน ทะเลาะกัน โกรดกัน อีกเเล้ว.. เเต่พี่ก้ยังดีใจนะ ที่พี่ได้มาเจอกับเเพรว พี่จะรักเเพรวตลอดไปนะ

ความตาย ก้พรากหัวใจพี่ไปจากเเพรวไม่ได้หรอกใจพี่ยังคงอยู่กับเเพรวตลอดไป หากเพรวยังรักษาสัญญาที่

ให้ไว้กับพี่อยู่ ถึงวันนี้จะเป้นวันที่พี่หมดลมหายใจ เเต่ใจพี่ก้ยังคง..รักเเพรวนะ


.......ผมได้บอกทุกอย่างที่ผมค้างคาใจหัวใจของผมไปหมดเเล้ว..ผมหลับไปอย่างมีความสุข

ไม่รู้ว่า ตอนที่ผมตื่นขึ้นมานั้น จะเห้น นรก สวรรค์ หรืออะไรก้ตาม เเต่ท่าเป้นไปได้

ผมอยากตื่นมาเเล้วเจอหน้า ยัยเเพรว เป้นคนเเรก

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

. . .มาเเย้วจร้า
.. . .ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ มองไปทางซ้าย . .ย
มองไปทางขวา. . . ที่ไหนฟระนี่-*-
รุ้ตัวอิกทีก้เห้นสายน้ำเกลือ กับนางพยาบาลสุดสวย
เเอ๊ะ ! โรงบาลนี่ฟ่า
เออว่าเเต่ พยาบาลเค้ามาทามรายนิ-*-
อ่อคงจามาให้ยามั้ง สงใสต้องทักทายซะหน่อย [เเพรวไม่อยุ่ เจ้าชู้ด้ายเฟร้ย ฮ่าๆๆๆ ]
พยาบาลก้ไม่เว้นน้อตู- -
สักพักผมก้เหลือบไปเห้น อาไรฟระนั่น ขาวๆ ยาวๆ. . .

! เข็มฉีดยา โอ้ว . ว โนว..ว ไม่น้า..
ฉีดยาเหยอนี่ [คือผมเปงโรคกลัวเข็มหนะ ] พยาบาลเค้าก้บอกว่า
ไม่ต้องกลัวค่ะ ยาเเก้ปวดเฉยๆ-*-
เอาเป้นยาเม้ดไมดีกว่าหรอฟะ- -ผมคิดในจัย
ม่ายอาวววว..ว อย่าฉีดน้า
สักพักก้มีคนเปิดประตูเข้ามา นั่นก้คือ ยายเเพรวนั่นเอง
เเพรวร้องไห้รีบวิ่งเข้ามากอดผม พี่โอ๊ตฟื้นเเร้วววววว พี่โอ๊ตไม่ทิ้งเเพรวไปจิงๆด้วย
กอดซะเเน่นเชียวหายใจม่ายออก ยัยนี่-*-
เเพรวพอเเย้ว.ว หายจายม่ายออก เเอ้ก..ก
ง่าส์ๆๆๆ ขอโทดพี่คือเเพรวดีจัยไปหน่อย
[ไม่หน่อยหรอกมั้งยัยนี่-*-]พี่ก้ใจนะเเพรว
ที่พี่ยังมีโอกาสได้อยุ่กับเเพรวอีก. .พี่ดีใจจิงๆ
เเต่ก้นะ ขอบคุนสวรรค์ รึอาไรก้ช่าง. . . ที่ทำให้ผมรอด
มา ทำให้ผมจะได้มีวันเเละห้วงเวลาให้ความสุขกับยัยเเพรวต่อไป. . .

[ProGreanInw]

นิยาย โรแม้น ภาค [Pro]Grean[Inw]

10+ก็พอมั้ง+วิจารณญาณเล็กน้อย(พิมพ์ผิดแน่เลย)


ผมค่อยๆลืมตาอย่างมึนๆ เหลียวซ้ายแลขวา พบถุงนำ้้เกลือกับนางพยาบาล

เหยด!! เดี๋ยวนี้อั้มมาเป็นพยาบาลหรอฟระ!! โอ้โห 36-24-36 สุโค่ย!!! แต่เฮ้ย นี่มันโรงบาลนี่หว่า กุเข้ามาทำหอกอารายฟระ-*-
ว่าเเต่ พยาบาลเข้ามาทำไรนิ มองไปมองมา เหยด!! อะไรฟระนั่น!! เข็มฉีดยาหรอ!!
"ไม่ต้องกลัวนะเค้อะ ยาแก้ปวดเฉยๆ"
เหยด....!!!แขนขากุยังอยู่ครบไม่ใช่เหรอ จะเล่นมอร์ฟีนรึไงฟระ!!!!ผมคิด อ้า!!!!!!!!!!!!!

หลังจากเช็คแล้วว่ายังครบ32สักพัก ยายแพก็โผล่มา
ยายแพร้องให้วิ่งมากอดผม พี่โอ้คเค้อะ พี่โอ้คยังไม่ทิ้งแพไปจริงๆด้วย(สาด ถ้ากุม่องไปแล้วคงไม่มานอนส่องพยาบาลตรงนี้หรอก)ถ้าพี่โ้อ้คตายไป ใครจะซักผ้า กวาดบ้านถูพื้น ยกของ ให้แพล่ะเค้อะ!(พูดซะเห็นหน้าท่านยมเลยกุ)
พี่ก็..เอ่อ...ดีใจ...นะ...ที่..ยัง...ใด้..พบ...แพ...อีก
พี่โอ้คนี่ พูดเหมือนอุทัยเลยนะเค้อะ(อ่าว กำ ดันว่ากุเหมืนอุทัยอีก)
แต่ก็นะ...ขอขอบคุณสวรรค์ ที่ทำให้ผมไม่โดนมอร์ฟีน เย้ๆๆๆ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

. ..หลังจากนั้นไม่กี่วันผมก้ออกจากโรงบาล

พอกลับมาถึงบ้านก้นะ..รุ้สึกแปลกๆ..[มะได้นอนตั้งหลายวันนี่นะ ]

ว่าไป..ช่วงนี้ยัยเเพรวเป้นไรหว่าแปลก. .ร้องเพลงซะลั่นบ้าน- -*

ผมเรยเดินเข้าไปในห้องถามยัยเเพรวว่า ..เป้นไรนะเราร้องเพลงใหญ่เชียว

ยัยเเพรวหันมาทำนะทะเล้นใส่.. ไม่ให้ร้องได้งัยละ

ก้เเพรวต้องเป้นนักร้องในวันเลี้ยงส่งตอนจบ ม.3นี่

..ผมก้นึกขึ้นมาได้..เอ้อ..ก้จิงเเหะ จะขึ้นม.4เเระนิเรา

เเต่เสียงเรานี่ก้ใช้ได้นี่..ให้พี่ช่วยร้องมะ

ยัยเเพรวก้ตอบว่า

..อย่าเรย. .ท่าพี่ร้องนะ. ..งานเลี้ยงเเพรวก้ล่มหมดนะซี้

ผมก้ตอบกลับไปว่า

..อ๊าวว มาเเข่งกันไหมละน้องสาวว..

ใครเรียกเสียงกรี๊สสสสได้มากกว่ากัล.. คนนั้นชนะ

ยัยเเพรวก้นะ..หล่อนเหมือนมั่นใจมาก- -*

บอกผมว่า..ได้เล้ยพี่ชาย..เเพ้มาอย่ามาบอกว่าน้องสาวมะเตือนนะจร๊ะ

หันมาเเขวะผมอีก- -*

ผมก้เเขวะยัยเเพรวไป..มาเดิมพันกันดีกว่า

ท่าพี่ชนะ พี่หอมเเก้มเเพรว..เเต่ท่าเเพรวชนะพี่

.. .เเพรวหอมเเก้มพี่นะ

ยัยเเพรวหันมากตอบว่า

อาไรอ่ะ..น้ามน่าววจางง..ง

เเล้วก้เเลบลิ้นใส่ผม พร้อมกับบอกผมว่า

เด่วเเพรวไปทำกับข้าวก่อนนะ ..

ผมก้นั่งอยุ่ในห้องสักพัก

เเละก้คิดในจัย..เอ้อ น้ามเน่าจิงๆเเหระตู...

[jinjo4867]

ต่อดิหนุกดี

ถ้าเสมอล่ะ จะทำไง

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

... คนเขียนนิยายเรื่องนี้ ได้ตายอย่างไร้สาเหตุเเล้วคับ 555

[Mafiaro]

เสมอก็จัดไปทั้งคู่ดิ

[Fan Club So Nyeo Shi Dae]

เสมอก็จัดไปทั้งคู่ดิ

...เด๊ะได้รูผลก๊าน โฮะๆๆ