Project 10 เรื่องแบบนี้ในโรงเรียน?... By ProGreanInw

[ปาย]

บทนำ

เนื่องจากปัญหาในทวีปเอเชียใต้ทำให้เกิดสงครามโลกครั้งที่3โดยมีฝ่ายประชาธิปไตยโลกเสรี และฝ่ายเผด็จการ สงครามอยู่ในช่วงเวลาที่"sis8"เรียนจบพอดีจึงถูกส่งไปเป็นแนวหน้า ในสงครามในเวลาไม่นานฝ่ายประชาธิปไตยก็ได้รับชัยชนะและเนื่องจาก sis8 เป็นหัวหอกของฝ่าย ทำให้โรงเรียนราชสีมาได้รับรางวัลจากฝ่าย โดยการเพิ่มพื้นที่เป็นหลายพันไร่โดยพื้นที่เป็นเขตที่เคยเป็นบ้านเรือนที่ปร้กหักพังจากสงครามและป่าโปร่งที่ยังไม่มีสิ่งปลูกสร้าง ในช่วงที่"sis9"กำลังศึกษาอยู่พื้นที่ส่วนใหญ่ที่เป็นป่าโปร่งรอการพัฒนา ได้มีต้นไม้ที่เติบโตเร็วมากปกคลุมซึ่งไม่น่าเชื่อว่าภายใน 1ปี มันจะปกคลุมไปได้ถึงสามส่วนสี่ของพื้นที่โรงเรียนปัจจุบัน จากอดีตหมู่บ้านและป่าโปร่ง ได้กลายเป็นป่าทึบอย่างรวดเร็ว เคยมีการส่งนักสำรวจเข้าไป แต่กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย และเพราะโรงเรียนที่กำลังฟื้นตัวหลังสงครามจึงไม่มีการทำอะไรกับพื้นที่ป่าจนล่วงเลยมาถึง"sis10"...

หมายเหตุ

รร.ราชสีมาเปลี่ยนเป็นรร.ประจำตั้งแต่ sis6



ขณะนี้...เวลา... 12:30น. หมดคาบที่สาม พักกลางวันได้.. ผู้มีรายชื่อต่อไปนี้ให้มาพบผู้ช่วย"รัน"ที่ห้องปกครอง 1.ขจรฯ 2.ชัยวัฒน์ 3.ประสิทธิ์ฯ

จร: อะไรวะ!.. อาทิตย์นี้โดนเรียกมา3ครั้งแล้วเนี่ยเรียกอะไรกันนักหนา
สิทธิ์: เออ ว่ะ
ชัย:นั่นดิ

-----> 5นาทีต่อมา ณ ห้องปกครอง

ผช.รัน: พวกแกเล่นไพ่กันอีแล้วใช่มั้ย..หา!
จร: ครับ
ผช.รัน: พวกแกไม่เคยรักษาเกียรติของ sis เลยนะ ได้..เมื่อเตื่อนกี่ครั้งก็ไม่ฟัง พวกแกเตรียมเข้าคุก!
จร: ...ถึงตำรวจมาก็จับพวกเราไม่ได้หรอกครับ
ผช.รัน: ทำไมจะจับพวกแกไม่ได้
จร: ก็พวกเราไม่ได้เดิมพันกันนี่ครับ
ผช.รัน: เงียบไปสักพัก...ครั้งนี้ปล่อยไปก่อนก็ได้อย่าให้เจอครั้งหน้าก็แล้วกัน

-----> 2นาทีต่อมา หลังจากออกมาจากห้องปกครอง

สิทธิ์: ผช.แกพูดแบบนี้มาหลายครั้งแล้วนะ
ชัย: อืม..ก็จริง
จร: พวกแกเนี่ยไม่เคยช่วยคิดช่วยพูดคำแก้ตัวกันเลยนะ
ชัย: เรื่องคิดน่ะคิดอยู่ แต่เรื่องพูดน่ะเราด้านไม่พอวะ 55+
จร: - -"

-----> 8นาทีต่อมา ที่ห้องเรียน

ลิก: ไง..โดน ผช. เรียกอีกแล้วหรอ
ชัย: เออ
โจ: พวกแกโดนเรียกกมากี่ครั้งแล้วล่ะ
สิทธิ์: 3แล้ว..

-----> 50นาทีต่อมา คาบ5ที่ห้องเรียน ขณะ อ.กรณ์ฯ กำลังสอน

จร: นี่..ได้ข่าวว่า call ภาค12จะออกแล้วนะ
ชัย: อืม..ก็ดี
อ.กรณ์: เฮ้ย สามคนนั้นน่ะคุยอะไรกัน
จร: เรื่องเกมครับ
อ.กรณ์: ออกไปคุยนอกระเบียง เดี๋ยวนี้!!

สิทธิ์เปิดหน้าต่างแล้วพากันปีนออกไปนอกระเบียง

สิทธิ์: เราถููกไล่มานอกห้องหลายครั้งมากเลยนะตั้งแต่เปิดเรียนมาเนี่ย
ชัย: มันก็แปลกนะ..สองสามเดือนนี่มีกลิ่นแปลกๆที่ดูจะแรงขึ้นเรื่อยๆจนโรงเรียนต้องติเครื่องฟอกอากาศตามตึก แล้วพอได้มานั่งสูดกลิ่นทีไรมันเบลอๆ
จร: ไอตอนแรกๆมันก็เบลออยู่ แต่ตอนนี้ก็ไมเป็น'ไรแล้วนี่
สิทธิ์: ก็จริง
ชัย: โรงเรียนคงเสียค่าติดเครื่องฟอกอากาศตามตึกไปเยอะเลยนะ
จร: โรงเรียนน่ะรวยอยู่แล้ว...

-----> 19:50 น. ที่ห้องพักของ ผช.รัน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..

ผช.รัน: ฮัลโหล..
เีสียงในโทรศัพท์: ซ่า........................คึกๆ..ตู้ด..ๆๆๆๆๆ
ผช.นิรัน: วางสายอย่างปรกติ

-----> 13 พย. 2602 7.05น. ที่ห้องผอ.

ผอ.: ผช.รัน..วันนี้หน้าซีดๆนะ
ผช.รัน: ครับ
ผอ.: ผมมีงานเล็กน้อยให้คุณทำ...ผมจะส่งนักสำรวจลงพื้นที่ป่าในวันมะรืนนี้
ผช.รัน: ว..วันมะรืนนี้..
ผอ.: ใช่วันมะรืนนี้...ผมต้องการที่จะพัฒนารร.จึงต้องการพื้นที่มากขึ้น ถึงเวลาซักทีที่จะบุกเบิก อ่อ แล้วที่สำคัญจะได้จัดการเรื่องกลิ่นจากป่าด้วยไง
ผช.รัน: แต่
ผอ.: คุณยังจำวันนั้นได้ดิสินะ
ผช.รัน: ค..ครับ

-----> 6ชม.ต่อมา หลังเลิกเรียน

ประกาศจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ครับ..เนื่องจากวันที่14พย.นี่เป็นวันหยุด ทางโรงเรียนจึงอนุญาติให้นักเรียนออกนอกหรืออยู่ในโรงเรียนก็ได้ และให้กลัยมาให้ครบอีกครั้งในวันถัดไปเวลาไม่เกิน 9.00น.

จร: วันนี้ที่รอคอย
สิทธิ์: อืม

-----> 15 พย.2605 7.45น.

หัวหน้าทีมสำรวจ: พร้อมแล้วครับ
ผอ.: อืม หน้าที่ของพวกคุณคือสำรวป่านี้อย่างคร่าวๆและให้กลับมาเวลา13.00น.นะ
หัวหน้าคณะสำรวจ:ครับ

ประตูที่กันป่าหลังโรงเรียนถูกเปิดออกนักสำรวจเข้าไปพร้อมกับแมลงที่บินออกมา

นักเรียนที่ยืนดูห่างๆ:ไปเถอะเราเกลียดแมลงอ่ะ
นักเรียนอีกคน:เพี๊ยะ!!เสียงตบยุง อืมไปกันเถอะ

-----> 15พย.2605 ระหว่างทางมารร.

จร: ไม่ต้องรีบไปโรงเรียนหรอกหาที่เล่นไพ่กันก่อนก็ได้ ดีกว่าไปเล่นในโรงเรียนแล้วโดนจับได้
ประสิทธิ์:555+ ไปเล่นในรร.โดนจับได้ ผช.ก็บอกว่า คราวหน้าไม่รอดแน่อีกตามเคย
ชัย: แต่นอกรร.เราเล่นตังกันได้นะ
จร: ใช่

-----> 14.43 ประตูหลังรร.

ผอ.: นี่มัน late เลยเวลาที่นักสำรวจจะกลับมาเป็นชั่วโมงแล้วนะทำไมยังไม่มากันอีกนะ..

ทันใดนั้น หนึ่งในทีมนักสำรวจทั้งเก้าคนคลานออกมาจากป่าในสภาพโชกเลือดแผลเต็มตัวมือขวาถืออะไรบางอย่างไว้

นักสำรวจ: ผ...ผอ...ออ ตุบ...นักสำรวจเสียชีวิต
ผอ.: เงียบสักพัก...มันหมายความว่าอะไรเนี่ย หันไปหารองฯ ผช.รันอยู่ไหน!
รองฯ: เราไม่เห็น ผช.รันมาตั้งแต่เช้าแล้วครับ..

-----> 17.06น. ที่กระท่อมร้าง

จร: พอๆตังหมดแล้ว
สิทธิ์: งั้นกลับเข้าไปโรงเรียนกัน
ชัย: เออ เห็แต่เช้าแล้วไม่ได้ถาม...จะเอาหมวกทหารหนักๆนั่นมาทำไมเนี่ย
จร: มันเป็นหมวกนำโชคเฟ้ย
ชัย: แหมๆ นำโชคซะหมดตัวเลยนะ
สิทธิ์: เออใช่ 555+
ชัย: ว่าแต่..ได้มันมาจากไหนวะ
จร: ของพี่น่ะ มีตราเรนเจอร์ด้วยนะเว้ย
สิทธิ์: รีบๆไปกันเถอะมัวแต่คุยอยู่นั่นแหละเดี๋ยวประตูรร.ก็ปิดหรอก

-----> 17.56น. ประตูหน้ารร.

จร: รร. มันแปลกๆวะ
ชัย: อืม
สิทธิ์: มันเงียบๆนะ
ชัย: รีบๆเข้าไปกันเถอะน่าไม่มีใครน่ะดีแล้วจะได้ไม่มีใครมาไล่จับไง มาสายซะขนาด...

หลังจากทั้งสามเดินเข้ามาสักพัก ตึ่ง!!!..ปณะตูเหล็กสูงใหญ่ปิดลง

จร: เฮ้ย...
สิทธิ์: คงถูกผช.รันวางกับดักแล้วมั้ง 555+
ชัย: มันชักไม่ตลกแล้วนะ พวกแกเคยได้ข่าวลือเอเลี่ยนหลังรร.มั้ยล่ะ
สิทธิ์: น่า..คิดมาก ก็แค่ข่าวลือ เอล่งเอเลี่ยนอะไรน่ะไม่มีจริงหรอก เดินๆไปเถอะไม่มีอะไรหรอก

เมื่อเดินมาถึงอาคาร2

จร: !!!!!!!!!!
ชัย: !!!!!!!!!!
ประสิทธิ์: อะไรวะ!!!!!!!!!!

[ปาย]

-----> อาคาร2

ทั้งสามคน: ยืนช๊อกสักพัก



ภาพที่เห็นคือทางเดินเข้าอาคารที่เคยดูปลอดภัยราวกับหลุมหลบภัยมีรอยเลือดเต็มไปหมดมีเทปสีเหลื่องปิดทางไว้เหมือนที่เคยเห็นในหนังฆาตกรรม มันไม่ปลอดภัยอีกต่อไป...


ิิ้จร: เกิด...อะไร...ขึ้น... เสียงสั่นๆ เรามีอาวุธมั๊ย..
ชัย: ว่าแล้วไงมันไม่ปรกติตั้งแต่แรกแล้ว
ประสิทธิ์: พอมีมีดอยู่สองอันเอาไปก่อนแล้วกัน
จร: ออกไปจากโรงเรียนเร็ว
ชัย: มีทางไหนที่จะออกไปได้บ้าง
ประสิท: เท่าที่รู้ตอนนี้...ประตูใหญ่ที่เดียว..
จร: ค่อยๆนั่งลงช้าำๆ หลังพิงผนังโดยไม่กลัวเลือดจะเปื้อนเสื้อสีขาวของตน เหมือนหมดหวัง
ประสิทธิ์: ไม่ต้องกังวลเราจะออกไปให้ได้แน่ๆ
ชัย: ออกไปจากที่นี่ก่อนแล้วกัน
ประสิทธิ์: ยืนมือไปทางจร ลุกขึ้น...
จร: จับมือ ประสิทธิ์ แลวดึงตัวเองลุกขึ้นมา

-----> หลังจากเดินออกมาจากอาคาร

จร: ชี้ไปทางทิศตะวันตกของอาคารบริเวณห้องน้ำ ตาโต
ทั้งสองคน: หันตามไป

ภาพที่เห็นเป็นชายตัวโชกเลือดใส่เสื้อลายสก๊อดกางเกงขายาวมี่สายคล้ายเถาวัลย์เส้นเล็กๆสีเนื้อรัดและแทงเข้าไปในรางกายหลายส่วนกำลังใช้ก้อนหินทุบหลังตัวเองตะโกนร้องราวกับเสียสติ และตะโกนร้องอย่างสุดเสียง ล้มลงหน้าคว่ำลงกับพื้น

ทั้งสามถอยหลังไปช้าๆ รีบหมุนตัวกลับหลังเตรียมตัวที่จะวิ่ง ตึบ!!! จร ชนเข้ากับชายที่ยืนตาเหม่อลอยตัวสั่นหายใจฟึดฟัดสูงราว 170ซม. มี่เลื่อดไหลออกทางตาและจมูก

ชัย: กำมีดแน่น แทงเข้าไปบริเวณลิ้นปี่ของชายคนนั้น

ชายคนนั้นเอนล้มตัวแข็งๆลงไปบนพื้นท่าทางไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย
ทั้งสามคนวิ่งหนีสุดกำลัง จรเหลือบมองไปทางห้องน้ำกลับไม่เห็นชายคนแรกที่เคยนอนหน้าคว่ำอยู่
เมื่อทั้งสามวิ่งมาทางไปประตูใหญ่ได้ระยะหนึ่ง

จร: คนตรงนั้นยังเป็นคนอยู่มั๊ย พุดขณะก้มตัวมือสองข้างยันเข่าเหมื่อนพักเหนื่อบ
ชัย: ไหน หอบๆ
จร: ชี้ไปนักเรียนยืนที่ทางไปประตูใหญ่หางไป7เมตร
ประสิทธิ: เออ ท่าทางยังดูเป็นคนหน่อย..เป็นนักเรียนด้วย
นักเรียนนิรนาม: วิ่งเข้ามา ตะโกนว่า หมอบลง!!!
จร: ห๊ะ!
นักเรียนนิรนาม: หมอบลง!!!

ทั้งสามคนหมอบลง นักเรียนนิรนาม เหวียงปืนสั้นที่ถือออกมาจากข้างหลัง ปัง!!ๆๆ ตุบ! เสียงล้ม ทั้งสามหันไปมอง ที่เห็นเป็นชายเสื้อลายสก๊อตที่เคยเห็นหน้าห้องน้ำถูกยิงบริเวณลำคอล้มหงายอยู่

จร: ยิงสามนัดโดนนัดเเดียว
ชัย: ผัวะ! เค้ามาช่วยก็ดีเท่าไรแล้ว 55+
ประสิทธิ์: หัวเราะออกแล้วสิ

ทั้งสามลุกขึ้น

ชัย: ขอบใจมากนะ นายชื่ออะไร
นักเรียนนิรนาม: เรียกเราว่า "โอ" แล้วกันนะ นี่นายไม่รู้จักเราจริงๆเหรอ
จร: ทำหน้างง
โอ: เราเรียนห้องเดียวกันนะ
ทั้งสามคน: หา?
โอ: ช่างมันเถอะ คงโดดเรียนจนจำเพื่อนไม่ได้แล้วสิ
ประสิทธิ์: นายเอาปืนนั่นมาจากไหนเหรอ
โอ: เราเอามาทุกวันแหละ แต่เราก็รู้ที่เก็บอาวุธในโรงเรียนนี้นะ

-----> 3นาทีผ่านไปที่ห้องน้ำร้าง

จร: ที่ห้องน้ำพังๆเนี่ยนะ
โอ: ใช่..ที่นี่แหละ

โอ ผลักประตูห้องน้ำห้องที่สองเข้าไป ที่เห็นเป็นพื้นที่มีกองทรายไม่ไหนามากนัก มีเศษโถส้วมแตกกระจายอยู่ข้างบน โอนำกุญแจมาไขที่รูกลมๆบนพื้นแล้วดึงเปิดขึ้นมา มีทางเดินลงไปข้างล่าง โอเดินนำลงไป ปัก! เสียงเปิดสวิตตัวใหญ่ ตามด้วยพร้อมเสียง boot ของเครื่อง supercomputer ไฟเริ่มเปิดที่ละดวง เผยให่เห็นความกว้างของห้อง

ประสิทธิ์: ที่นี่มันมีไว้ทำอะไรหรอ
โอ: มันเป็นศูนย์ปฏิบัติการของ sis8 พวกเขาใช้ที่นี่ในช่วงสงคราม
จร: นายรู้จักที่นี่ได้ไง กุญแจด้วย
โอ: มันถูกถ่ายทอดกันมาเป็นรุ่นๆน่ะ นายเห็นนั่นมั้ยนั่นเป็น super computer มัน hack ได้ทุกระบบใน โรงเรียนนี้
ชัย: อืม ที่เก็บอาวุธล่ะ
โอ: ทางนั้น ชี้ไปทางห้องสุดท้ายของทางเดิน

ทั้งสี่เดินไปที่ห้องเก็บอาวุธ

จร: โอ้ว!....ว้าว
ชัย: เยอะจริงๆ
ประสิทธิ์: ดีล่ะ เอาไปกันเต็มที่เลยนะ

ทั้งสี่เดินกลับมาที่ super computer 4จอ

ประสิทธิ์: ถ้ามัน hack ได้ทุกระบบมันก็น่าจะใช้เปิดประตูใหญ่ได้นะ

ประสิทธิ์นั่งลงใช้ super computer สักพัก

ประสิทธิ์: ฐานข้อมูลมันคงเก่าไปแล้วนะ้คงจะต้องเริ่ม hack กันใหม่แล้วต้องใช้เวลาเป็นเดือนแน่
ชัย: จะทำยังไงล่ะทีนี้
ประสิทธิ์: คงต้องไปเปิดที่เดียวคือห้องควบคุมบนอาคาร2
จร: อาวุธพร้อมแล้วนะ?
ชัย: อืม

ทั้งสี่เดินออกมาจากห้องใต้ดิน

ประสิทธิ์: หยุดทำไมล่ะ โอ
โอ: เราแยกทางกันก่อนเถอะ อยู่มากกันเกินไปจะไม่ดี อีกอย่างเราต้องไปเอาของบางอย่างด้วย เอาเป็นว่าเราไปเจอกันที่ทางออกแล้วกันนะ
ชัย: อืม รักษาตัวเองด้วย

-----> ขณะกำลังเดินมาได้สักพัก

แกร่กๆ เสียงมาจากข้างหลัง

ชัยหันไปดูเจอกับคนถูกสายคล้ายเถาวัลย์สีเนื้อเหมื่อนกับชายหน้าห้องน้ำพันรอบแขน ขา แต่ครานี้พันมากจนแทบไม่เห็นผิวหนังเดินตามมาอย่างเร็ว
ปัง!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงปืนp90 รัวเข้าที่ท้องของชายเถาวัลย์ ชายคนนั้นเดินต่อ โป้ง!ลูกซองยังเข้าที่ใบหน้า ชายคนนั้นเดินต่อ โป้ง! ลูกซองอีกนัดเข้าที่ลำคอ ชายคนนั้นหยุดนิ่ง ขาพับล้มคว่ำลงกับพื้น

ทั้งสามเดินไปดูใกล้ๆ

ชัย: !!!!! มีดของชั้นนี่ !!

[ปาย]

จร: มีดนาย!?
ประสิทธ์: มันตามมาตั้งแต่อาคารสองงั้นสิ!
ชัย: ตายยากชะมัด
ประสิทธิ์: ไม่เหมือนในหนังเลยนะ
จร: นั่นดิ
ชัย: ไปกันเถอะ...เร็ว


-----> 5นาทีต่อมา อาคาร2ชั้น8


จร: นั่นไงห้องควบคุม


-----> 24วินาทีผ่านไป


ประสิทธิ์: เงียบไปสักพัก.. แผงควบคุมเสียแล้ว..
ชัย: ติดต่อขอความช่วยเหลือ
จร: ขอยังไงล่ะ โทรศัพก็ไม่มี
ประสิทธิ์: ห้อง 2801 น่าจะมีนะ (อาคาร2 ชั้น8 ห้องที่1)


-----> 1นาที่ต่อมา


ชัย: เป็นไง..วิชาแงะห้อง
จร: วิชาโจรล่ะสิ
ชัย: เออ มันถ่ายทอดมาจากพี่รหัสน่ะ
จร: (ยกหูโทรศัพท์)
จร: ไม่มีสัญญาณ
ชัย: อะไรอีกวะ ผีปีนเสาไฟไปตัดสายรึไง
ประสิทธิ์: ไม่มีสายให้ตัดหรอก โรงเรียนใช้โทรศัพท์ดาวเทียม
ชัย: ดาวเทียม? บนหอพักน่ะหรอ
จร: จะไปดูที่หอพักมั้ย
ประสิทธิ์: ลองไปดู โทรศัพท์ที่นี่เสีย ที่นั่นอาจไม่เสีย


-----> 7นาทีต่อมาหน้าหอพัก1


ชัย: ขึ้นตึกอีกแล้ว

ทั้งสามเดินมาถึงชั้น2

จร: (ยกหูดทรศัพท์ที่ติดอยู่กับผนังหน้าบันไดขึ้น)
จร: ที่นี่ก็ใช้ไม่ได้
ชัย: อืม เหนื่อยเปล่าอีกแล้ว
จร: เคยได้ยินมาว่าไอพวกลูกคนรวยแอบเอาโทรศัพมือถือมาใช้นะ
ชัย: งั้นลองไปหาในห้องพักสิ
จร: (เดินไปหน้าห้องที่ใกล้ที่สุด..เปิดประตู)
ชัย: เฮ้ย!!!!!!!!!!! (หันปืนเข้าไปในประตู)
จร: !!!!!
ประสิทธิ์: !!!!!
ชัย: ไอนั่น...เป็นเหมือนคนคนนั้นเลย

ภาพที่เห็นคือนักเรียนชายค่อนข้างยืนสั่นนัยตาเหม่อลอยเลือดกำเดาไหลหันหน้ามาทางประตู

จร: ไม่ต้องกลัวหรอก ระยะนี้คงยังทำอะไรใครไม่ได้
ประสิทธิ์: คนนี้ชั้นรู้จัก เป็นลูกนายตำรวจใหญ่
ชัย: งั้นหรอ จรนายไม่กลัว...เข้าไปหาสิ
จร: กลัวสิ แต่ถ้าไม่ไปหาจะได้โทรศัพมายังไง
จร: (เข้าไปคนในตัวของลูกตำรวจ) ไม่มี..ในตัวไม่มี
ประสิทธิ์: ของอย่างนี้ไม่น่าเก็บไว้ที่ตัวนะเพราะมันเสียงต่อการถูกจับได้ ลองหาในล๊อกเกอร์ข้างที่นอนดูสิ
จร: นี่ไง..เจอแล้ว!!
จร: (เดินออกมาจากห้องพัก)จะโทรฯไปที่ไหน
ชัย: 191
จร: (โทรไปได้พักหนึ่ง) ไอบ้าเอ้ย...
ประสิทธิ์: อะไร!
ชัย: อะไรอีกว๊ะะะ
จร: ลืมกดโทรออก
ชัย: ไอ้...ๆๆ
ประสิทธิ์: ยังจะมาตลก
จร: ฮัลโหล..191ใช่มั้ยครับ...โทรจากราชสีมาวิทย์ครับ..ถูกวางระเบิดครับ.......
ชัย: ห๊ะ!
จร: ลดระดับโทรศัพท์จากหู
ประสิทธิ์: วางสายแล้ว ตำรวจว่าไง
จร: ตำรวจด่าว่ะ
ชัย: วางระเบิด...
จร: จะให้บอกว่าผีไล่จับรึไง

เสียงข้อความเข้า จรกดเปิดอ่าน

ข้อความ: Your credit is 0 bath 00 satang .

จร: ตังหมด
ชัย: ...
ประสิทธิ์: โทรได้ครั้งเดียว
ชัย: เนี่ยนะลูกคนรวย
ประสิทธิ์: เราต้องออกจากโรงเรียนให้ได้
ชัย: ไปที่ดูห้อง ผอ. มั้ย
จร: ที่ไหน
ชัย: อาคาร5 ห้อง578หรือ577นี่แหละ
ประสิทธิ์: ที่นั่นคงมีอะไรที่เราต้องการอยู่มาก


-----> 5นาทีต่อมา อคาร5ชั้น7


ทั้งสามออกจากลืฟต์ฝั่งซ้ายของอาคาร

ชัย: ห้องแรกที่เจอคือ 578 ไปห้องนี้ก่อน


-----> 19วินาทีต่อมา


จร: (เปิดประตูห้อง578)....!!!!!
ชัย: !!!!
ประสิทธิ์: เฮ้ย!..รอดมาไงเนี่ย แมช!

[ปาย]

-----> ห้อง578

จร: แมช..
ชัย: เลือดเต็มเลย... แบบนี้อีกแล้ว..

แมชยืนนิ่งตาลอยหนัมาทางประตู..

จร: เฮ้ย!ตัว'ไรวะ!!

สิ่งมีชีวิตตัวนิ่มๆกลมๆคลายหนอนตัวอ้วนสีเนื้อมีหนวดรอบตัวใหญ่ประมาณถ่านไฟฉายกำลังคลานอยู่บนโต๊ะ

ชัย: เฮ้ย..นั่น

แมช ตัวสั่นอย่างรุนแรงแล้วล้มคว่ำลงเหมือนชายคนแรกที่ทั้งสามคนได้เห็น..

ประสิทธิ์: ดูที่หลังคอ

หนอนสีเนื้อเกาะอยู่ที่หลังคอของแมช

จร: นี่ไงต้นเหตุ
ชัย: ขอโทษนะ...

โป้ง!ๆ ลูกซองนัดแรกไปบนตัวบนโต๊ะ นัดที่สองไปบนตัวที่อยู่บนคอของแมช

จร: เฮ้ยหน้าต่าง!!

หนอนสีเนื้อคลานเข้ามาทางหน้าต่าง.. ปับๆ เสียงหนอนร่วงจากหน้าต่างลงกับพื้นที่ละตัวๆ แล้วคลานเข้าไปหาศพของแมช..

ชัย: (ยิงต่อ) โป้ง!ๆๆๆ
จร: ไอสิทธิ์ข้างหลัง (ยิง)ปัง!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชัย: หมดแล้ว..
ประสิทธิ์: จร!!ขา!

จรสบัดหนอนลงแล้วเหยียบ ตัวของหนอนแตกเละเหมือนกับผลองุ่นที่ถูกเหยียบเลือดของหนอนมีสีแดงปนกับอวัยวะภายในที่ทีสีขาวไหลออกมา..

จร: ฮ๊ะ!! (เงียบสักพัก) มันฆ่าง่ายอย่างนี้ เรากลับไปเปลืองกระสุนตั้งหลายนัดเนี่ยนะ
ชัย: - - แต่จะไปไล่กระทืบมันก็กะไรอยู่นะ
ประสิทธิ์: นั่นไงยาฆ่าแมลง
ชัย: เอามาใช้กับไฟจะดีมาก (ชัยเดินไปหยิบสเปรยาฆ่าแมลงที่วางอยู่หน้าห้อง579)
จร: จะเอาไฟจากไหน?
ชัย: นี่ไง(ล้วงไปในกระเป๋า แล้วหยิบไฟแช็คออกมา)
จร: นี่พกอยู่ตลอดเลยหรอ?
ชัย: อืม
จร: จะพกไว้ทำไมวะ
ชัย: จะได้ใช้ในเวลาแบบนี้ไง...
จร: - -
ประสิทธิ์: ไปห้อง 577 ต่อเถอะ

-----> 2นาทีต่อมา

ประสิทธิ์: มันไม่ใช่ห้อง ผอ.นี่
จร: ห้องครูหมวดวิทย์
ชัย: เอ่อ...
จร: ไปไหนต่อล่ะทีนี้
ประสิทธิ์: งั้นเอางี้...วันนี้วันที่?
จร: 14
ประสิทธิ์: เดือน?
ชัย: พฤษจิกายน
ประสิทธิ์: 1+4 เดือน11 ปี05(2605) ไป5115
จร: เพ้อแล้วหรอ ฮ๊ะ!!
ชัย: นั่นดิ แล้วมันมีหรอ5115น่ะ
ประสิทธิ์: ควรจะมีนะเพราะตึกนี้มี12ชั้นนี่
จร: ก็ได้เอาไงเอากันไม่มีที่ให้ไปอยู่แล้วนี่..
ื
-----> 5นาทีผ่านไป

ประสิทธิ์: นี่ไงถึงแล้ว5115
จร: (เปิดเข้าไปในห้อง)
ชัย: เฮ้ย!! ไม่ใช่ห้อง ผอ.
จร: เหลือเชื่อ
ชัย: แต่กลับเป็นห้อง ผช.รัน
ประสิทธิ์: (นั่งลงบนโต๊ะทำงานแล้วใช้คอมพิวเตอร์ของ ผช.รัน)

-----> 15นาทีผ่านไป

ประสิทธิ์: (ขณะที่ทั้งสองคนเดินค้นไปทั่วห้อง) เราได้มาเกินกว่าที่เราหวังไว้ เราได้มาทั้งส่วนที่เป็โรงเรียนรวมทั้งส่วนที่เป็นป่าด้วย
ชัย: ดูนี่สิ(ขณะค้นไปในชั้นเก็บแฟ้มงาน) มันมี project 7,8,9,11,12 แล้ว10หายไปไหน?
จร: project10 คุ้นๆนะ
ประสิทธิ์: มาดูทางนี้ก่อน ทางออกมีแค่สองทาง คือ หน้าโรงเรียนที่เราเข้ามา กับ ป่าหลังโรงเรียน..
ชัย: ป่า!!
ประสิทธิ์: ไม่ต้องห่วงเราเอาฐานข้อมูลจากที่นี่ไปใช้เปิดประตูที่กองบัญชาการได้.. โชคดีจริงๆมีแฟลชไดรว์เสียบคาอยู่

-----> 5นาทีผ่านไป

ประสิทธิ์: เสร็จแล้วไปต่อกันเลย
ชัย: กองบัญชาการสินะ
จร:เออ

-----> 15นาที่ผ่านไป ที่กองบัญชาการ

ประสิทธิ์: โอ! ทำไมมาอยู่ที่นี่
ชัย: อ่าว
โอ: แล้วพวกนายกลับมาที่นี่ทำไม?
ประสิทธิ์: มาอัพเดทฐานข้อมูล
จร: ตอบคำถามเรามา
โอ: มาเอาอาวุธน่ะ
ชัย: เออ โอเรามีอะไรจะถาม
โอ: ว่าไง
ชัย: Project10 คืออะไรนายรู้มัย?

[ProGreanInw]

โอ:Project 10เหรอ เอ่อ....
จร:ตอบคำถามเรามา
โอ:Project 10เหรอ ไม่เคยได้ยิน ไม่คุ้นชื่อเลย แล้วพวกนายเอามากจากใหนเหรอ
จร:ตอนไปห้องผช.รัน
โอ:ห้องผช.รัน เหรอ พวกนายเข้าไปได้ไง
จร:เรื่องมันยาว อย่ารู้เลย
ประสิทธิ์:แล้วตกลงจะเอาไงต่อเนี่ย ได้แผนที่ป่าหลังโรงเรียนมาแล้ว
ชัย:งั้น โอ ลองเปิดประตูหลังโรงเรียนซิ
โอ:จัดไป
-----> 15นาที่ผ่านไป ที่กองบัญชาการ
โอ:ทำไมเปิดไม่ได้นะ ไม่มีการตอบสนองเลย
ชัย:ลองเช็คดูอีกทีซิ
โอ:โอ้! เจอแล้ว
ประสิทธิ์:ว่าไง
โอ:เหมือนจะมีอะไรสักอย่างไปตัดไฟประตูหลังน่ะ
จร:แล้วจะแก้ไง
โอ:ไปที่ห้องควบคุมระบบไฟฟ้าของโรงเรียน
จร:แล้ว จะรู้ได้ไงว่าต้องเปิสวิชตัวใหน
โอ:เอางี้ พอดีมีว.เหลืออยู่คู่นึง โอเคมั้ย
ชัย:เออๆ
-----> 6นาที่ผ่านไป อาคารการไฟฟ้าโรงเรียน
ชัย:เฮ้ยประตูหน้าล็อค
จร:ลองหาทางอื่นดูซิ
ประสิทธิ์:นั่น โรงจอดรถเปิดอยู่
-----> 5นาที่ผ่านไป ห้องควบคุมระบบไฟฟ้าของโรงเรียน
ประสิทธิ์ว.ไปหาโอ
ประสิทธิ์:สวิชอันใหนวะ
โอ:แผงควบคุมลักษณะเป็นไงเหรอ
ประสิทธิ์:ที่จะมีหน้าจอแผนที่โรงเรียนอยู่
โอ:โอเค เปิดสวิชอันที่2ขวาสุดนับจากบนลงล่างกับอันบนสุดซ้าย
ประสิทธิ์:เออๆ
-----> 2นาที่ผ่านไป โรงจอดรถ
จร:เดี๋ยว
ประสิทธิ์:มีอะไรเหรอ
จร:ได้ยินเหมือนชั้นรึปล่าว
ชัย:นายได้ยินอะไรเหรอ
จร:เหมือนมีคนมาล็อคประตูนั่น
ประสิทธิ์:ประตูที่เชื่อมโรงจอดกับห้องควบคุมระบบไฟฟ้าของโรงเรียนเหรอ ไม่ม้าง แถวนี้ก็มีแค่เรา3คน
จร:ไม่รู้ รู้สึกแปลกๆตั้งแต่ตอนที่นายว.ไปหาโอแล้ว
ชัย:เฮ้ย นั่นมันอะไรน่ะ
ชัยชี่ไปที่ของเหลวสีเขียวบนพื้น
ประสิทธิ์:เหม็นชะมัด ตอนเข้ามายังไม่มีนี่นา
ทันไดนั้น ประตูชัทเตอร์ของโรงจอดรถปิดลงอย่างรวดเร็ว
ชัย:เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย!
จบตอน5

[ProGreanInw]

PART 6
ตึง! ตัง! ตุบ! แฮ่!!!!!!!!!
ประสิทธิ์:เวรแล้ว! มันคงกำลังพังหลังคาลงมา
ชัย:แย่ละสิ ประตูลอคหมด
จร:หึหึ คงใด้ใช้แล้วสินะ
ประสิทธิ์:เหาะเราะอะไร ใช้อะของนาย มันกำลังพังหลังคาลงมาแล้วนะ!
จร:ดูซะ! ของขวัญวันเกิดที่พี่ชายเฮงซวยชั้นให้มา!
จรหยิบวัตถุรูปสี่เหลี่ยมจตุรัสขนาด30*30CMหนา1นิ้ว มาแปะประตู
ชัย:อะไรวะนั่น!
จร:เคยเล่น call6 รึปล่าว! พวกนายน่ะ!
ตูม! ประตูถูกระเบิดออกแหลกเป็นเสี่ยงๆ
ประสิทธิ์:เจ๋งว่ะ!
ชัย:ไปกันเถอะ
จร:เดี๋ยวก่อน
จรหยิบวัตถุอันหนึ่งมาวางหน้าประตู
ชัย:คราวนี้อะไรอีกวะ
จร:ของขวัญวันเกิดตอน10ขวบ ระเบิดclaymore
ประสิทธิ์:เร็วๆๆๆๆๆ
ทั้ง3วิ่งมาสักครู่
ประสิทธิ์:เฮ้ย แผงควบคุมนี่มัน
ชัย:แผงควบคุมประตูหลังโรงเรียนนี่หว่า
จร:โดนหลอกชัดเลย คราวนี้
ประสิทธิ์:ว่าแล้ว ไอ้โอ อย่าให้ชั้นรอดไปได้นะ
จร:นี่ไง มีหมดเลย ทั้งจ่ายไฟ เปิดประตูหลัง
ประสิทธิ์:งั้นก็รีบเปิดซะสิ มัวรออะไรอยู่
จร:โอเค เรียบร้อย!
ทันใดนั้น ตูม! เสียงจากระเบิดclaymoreดังขึ้น
ชัย:มันมาแล้ว หนีเร็ว!
ประสิทธิ์:ทางหนีไฟ ทางนู้น ไปเร็ว
ชัย:เดี๋ยว ถ้าเราหนีไปเฉยๆมันก็ตามเรามาได้อยู่ดี
ประสิทธิ์:นั่นสิ มีเป็นสิบถ้าโดนมันรุมไม่รอดแน่
จร:งั้นต้องใช้นี่ แบกมาตั้งนาน
ชัย:อะไรอีกวะน่ะ
จร:ของขวัญวันเกิดปีล่าสุด ระเบิดแรงสูงจากกองวิจัย sis8 คงทำลายตึกนี้ได้ทั้งหลัง
ประสิทธิ์:งั้นก็วางมันไว้ตรงนี้แหละ
ทั้ง3หนีออกมาจากทางหนีไฟ ปิดประตู หลบในที่ปลอดภัย
ประสิทธิ์:เอาล่ะ พร้อมแล้ว กดเลย
จร:จัดไป
ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตึกทั้งหลังหายไปในพริบตา
5 นาทีต่อมา ที่ฐานลับ
ประสิทธิ์:เฮ้ย!!!!!!!!!! นั่นมัน ไอ้โอใช่มั้ยน่ะ

[ProGreanInw]

กำ ตอนต่อไปเอาไงดีวะเนี่ย

[ปาย]

เราคงต้อง มา ผนวกกันใหม่หมดล่ะนะ