school in school 3
ยินดีต้อนรับสู่... school in school3 web board ครับ


Join the forum, it's quick and easy

school in school 3
ยินดีต้อนรับสู่... school in school3 web board ครับ
school in school 3
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ

Go down

Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ Empty Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ

ตั้งหัวข้อ  jinjo4867 Tue Nov 23, 2010 8:12 pm

แนะนำเรื่องแบบย่อๆ
คุณเคยอ่านอะไรแบบนี้บ้างไหม โดยทั่วไปคุณคงจะอ่านแต่นิยายที่ตัวเอกเป็นนักร้องนักดนตรีแต่คราวนี้คุณจะได้พบกับสิ่งใหม่ที่จะทำให้คุณตะลึ่งกับSoundเค้ามิได้เป็นนักดนตรีหรือนักร้อง แต่เค้าคือคนที่ชอบในเสียง


Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ Imgss
jinjo4867
jinjo4867
Field Marshal
Field Marshal

จำนวนข้อความ : 1321
Join date : 13/06/2009
: 28
ที่อยู่ : 206/3 ถนน วัชรสฤษดิ์ จ.นครราชสีมา อ.เมือง ต.ในเมือง

http://writer.dek-d.com/jinjo4867/

ขึ้นไปข้างบน Go down

Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ Empty Re: Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ

ตั้งหัวข้อ  jinjo4867 Sat Nov 27, 2010 10:10 am

เมื่อครั้งหนึงสมัยยุคก่อนประวัติศาสตร์ คำว่า”มนุษย์”นั้นยังคงเป็นหนึ่งเดียวแต่ก็ไม่นาน... พวกเค้า(มนุษย์)ก็ได้แบ่งแยกเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างของตนนั้นก็คือ เรา(อมนุษย์) ด้วยนิยามที่ว่าเรามีพลังและความแข่งแกร่งที่มากกว่าหรือการกระทำที่แตกต่างจากพวกเค้า แม้กระทั่งลักษณะรูปร่าง คุณคงจะเคยได้ยินเรื่องพวก แวมไพร์ พ่อมดแม่มด หรือมนุษย์หมาป่า มาบ้างแล้ว พวกมนุษย์เกรงกลัวสิ่งที่เรามีมากกว่า พวกเค้าจึงทำลายเรา

เรื่องเล่าในแถบยุโรปมีการเผาพ่อมดหรือแม่มดทั้งเป็น มีการออกล่ามนุษย์หมาป่า หรือแม้แต่การฝังแวมไพร์ทั้งเป็น แต่แล้วความทุกข์ทรมานทั้งปวงก็ได้รับการเยียวยาโดยเทพธิดาองค์หนึงได้พาเราไปสู่ดินแดนแห่งใหม่ที่ปราศจากการเข่นฆ่าและตัดขาดจากโลกของพวกเค้า (มนุษย์) โดยสิ้นเชิง จนปัจจุบันเราก็ได้กลายเป็นความทรงจำของพวกเค้า...
jinjo4867
jinjo4867
Field Marshal
Field Marshal

จำนวนข้อความ : 1321
Join date : 13/06/2009
: 28
ที่อยู่ : 206/3 ถนน วัชรสฤษดิ์ จ.นครราชสีมา อ.เมือง ต.ในเมือง

http://writer.dek-d.com/jinjo4867/

ขึ้นไปข้างบน Go down

Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ Empty Re: Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ

ตั้งหัวข้อ  jinjo4867 Sat Nov 27, 2010 10:14 am

บทนำ เสียงที่ไหลริน

Sound เสียงรักพิทักษ์ใจยัยแม่พระ Img0002g0

เมื่อครั้งหนึงสมัยยุคก่อนประวัติศาสตร์ คำว่า”มนุษย์”นั้นยังคงเป็นหนึ่งเดียวแต่ก็ไม่นาน... พวกเค้า(มนุษย์)ก็ได้แบ่ง
แยกเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างของตนนั้นก็คือ เรา(อมนุษย์) ด้วยนิยามที่ว่าเรามีพลังและความแข่งแกร่งที่มากกว่าหรือการ
กระทำที่แตกต่างจากพวกเค้า แม้กระทั่งลักษณะรูปร่าง คุณคงจะเคยได้ยินเรื่องพวก แวมไพร์ พ่อมดแม่มด หรือมนุษย์
หมาป่า มาบ้างแล้ว พวกมนุษย์เกรงกลัวสิ่งที่เรามีมากกว่า พวกเค้าจึงทำลายเรา
เรื่องเล่าในแถบยุโรปมีการเผาพ่อมดหรือแม่มดทั้งเป็น มีการออกล่ามนุษย์หมาป่า หรือแม้แต่การฝังแวมไพร์ทั้งเป็น แต่แล้วความทุกข์ทรมานทั้งปวงก็ได้รับการเยียวยาโดยเทพธิดาองค์หนึงได้พาเราไปสู่ดินแดนแห่งใหม่ที่ปราศจากการเข่นฆ่าและตัดขาดจากโลกของพวกเค้า (มนุษย์) โดยสิ้นเชิง จนปัจจุบันเราก็ได้กลายเป็นความทรงจำของพวกเค้า...
“แควก~!!!” แล้วทำไมชั้นต้องมาอ่านไอ้เศษขยะรกตาพันธุ์นี้ด้วยฟระ! ...-*-
เด็กสาวม.ปลายปี3ที่ใกล้จะคลอดออกจากโรงเรียนมัธยมสู่รั่วมหาลัย ฉีกกระดาษA4ที่มีข้อความจากอินเตอร์เน็ตแล้วโยนทิ้งอย่างไม่เหลียวชายตามอง
“ทำอะไรของเธอหน่ะ ฟ้าคราม o[]o!” เพื่อนของชั้นโวยลั่นห้อง เพราะไอ้กระดาษบ้านั่นถูกย้ำยีด้วยน้ำมือของชั้น ใช่...นั้นมันของเพื่อนชั้นเองแหละ -_-;; ก็มันงี่เง่าจริงนิ สำหรับคนที่เอาแต่เรียนอย่างชั้นไม่เหยียบซ้ำก็บุญบริ่มเขื่อนแล้ว(รุสึกว่าตะเองชั่วนิดๆแหะ*0*)
“นี่เธอเชื่อเรื่อง กาโม้ แบบนี้ด้วยเหรอ? ยัยมิ้ว” ชั้นตีหน้าทนถามกลับไปหาเพื่อนสุดแสนเจ้าน้ำตาของชั้นมิ้ว นี่ไม่ใช่คำเปรียบเทียบเลย แต่ยัยนั้นน้ำตาคาเบ้าแล้ว (อืม...ไม่ค่อยชั่วเลยนะเรานิ)
“ถะ...ถ้า~ฟ้าครามไม่เชื่อ...กะ...ก็ไม่เห็นต้องฉีกมันต่อหน้าเราเลยนิT^T” โทษทีนะ มิ้วจัง มันงี่เง่าสุดจะทนอ่ะนะ แต่ทำไมต้องถึงกะร้องโห้ละ เอางี้...จะปลอบใจเธอในความเป็นเพื่อนที่ยาวนาน5ปีของเราก็แล้วกันนะ
“โทษทีนะโว้ย!” คำพูดแสนกระชับแต่ได้ใจความถูกปล่อยออกไปแล้ว มิ้วซาบซึ้งมากจนน้ำตาไหลออกมาเพิ่ม(แน่ใจเหรอ...เหอๆ)และวิ่งหายริบไปหาเพื่อนคนอื่นให้ช่วยปลอบโยน แล้วหันกลับมาพูดขอบคุณชั้นด้วยน้ำเสียงที่กำลังซาบซึ้งว่า...
“ฟ้าครามบ้าที่สุด T0T !” อืม...ชื่นใจจริงๆ ^_^
สวีดัด(สวัสดี)ชั้น ฟ้าคราม ห้อง6B ไม่ต้องถามถึงผลการเรียนชั้นติดอันดับท็อปตลอดแหละ(ประมานว่าคนมันเก่งอ่ะนะ โฮ้ๆๆๆๆ+++^0^) เรื่องหน้าตาก็มีแต่คนบอกว่าก็ใช้ได้ พูดตามตรงนะชั้นเป็นคนไม่ค่อยสนรูปลักษณ์มากเอาแค่พอดูเต็มบาทแล้วก็พอไปวัดไปวาได้ก็พอ(ก็คนมันเทรนต่ำแต่งตัวก็ไม่เป็นแต่งหน้าก็ไม่ได้ - -;;) ฐานะทางครอบครัวเหรอ อืม...จะว่าไปเรียกชีวิตตัวคนเดียวจะดีกว่านะ แม่ชั้นเสียตั้งแต่ชั้น12ปีไม่นานน้องชายที่ชั้นรักมากก็ตามไป ส่วนพ่อไปทำงานต่างประเทศก่อนชั้นจะจำความได้แล้วก็ไม่เคยหวนคืนสู่บ้านเกิดกลับมาหาครอบครัวเลยT-T แต่ก็ยังดีที่ยอดบัญชีของชั้นมีท่านคอยโอนมาให้ทุกๆเดือน(ก็ไม่มากหรอกเดือนละหมื่น เป๊ะๆด้วย)ไม่ต้องมาบอกว่ารวยเลย -.- ค่าอพาร์ทเม้นท์ก็ไปแล้วสามพันที่รักของชาน~T^T ดังนั้นหน้าที่ของชั้นคือเรียน เรียน เรียนกับเรียนแล้วก็เรียนและเรียน ให้สูงๆแล้วหางานทำดีๆ เพื่อหาเงินค่าเครื่องบินไปชกหน้าพ่อที่แสนจะเอ็นดูชั้น(^3^อันนี้ล้อเล่น)เรื่องผู้ชายหน่ะ ไม่สนหรอก-*- ไม่เคยมีแล้วก็ไม่อยากมีด้วย โสดตลอดชาติ เกาะคานเหนียวแน่นติดทนนาน555+ ตอนนี้เหลือเวลาไม่ถึงปีก็ต้องเอ็นเข้ามหาลัยแล้ว สู้เค้านะฟ้าคราม-0-!!
“วันนี้มีสอบวัดพื้นฐานอ่ะ...นิ ฟ้า” มิ้วที่น้ำตายังไม่แห้งและหน้าแดงก่ำเอ๋ยชื่อชั้นอย่างเกรงกลัว(ชั้นมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ-*-)แฮ่...ชั้นกัดเธอให้จมเขี้ยวเลย
“อาราย...หรือว่าจะให้ติวให้-0-“ มิ้วเช็ดน้ำตาแล้วพยักหน้า 555+กลับมาง้อชั้นจนได้ ในที่สุดก็มีคนเห็นความสำคัญแห่งการอ่านหนังสือ จะคิดค่าติวด้วยดีไหมเนี่ย ^0^โฮะๆๆๆ(หน้าเลือดสุดๆ)
การเรียนที่แสนหน้าเบื่อก็ได้เริ่มต้นอีกวันและไม่ว่าจะคาบไหนๆชั้นก็ตั้งใจที่จะรับบรรดาสรรพความรู้จักรวาลที่ท่านอาจารย์แต่ละวิชาได้ถ่ายทอดให้ข้า(อืม...อินไปกับมันแล้วกัน) และผลการสอบวัดพื้นฐานวันนี้ก็เป็นไปได้ด้วยดี แต่แล้ววิชาแห่งความทรหดก็เริ่มขึ้นวิชาที่ชั้นเกลียดขนานหนัก
“นี่ฟ้าทำไมไม่ถอดแว่นตาล่ะ?” ยัยขี้สงสัยมิ้ว ตามจะหยิบแว่นตาชั้นออกให้ได้ (ความจริงแล้วชั้นไม่ได้สั้นหรอก ใส่เอาให้หน้ามันดูเหมือนเด็กเรียน)ไอ้แว่นกระจกเนี่ย มันสามารถรองรับความปลอดภัยได้หลายอย่างนา~
“อย่ามายุ่ง...-0-“ ชั้นตอบกลับไปแบบหน้าตาเฉย
“แต่คาบพละเนี่ยถ้าเธอไม่ถอดอาจเป็นอันตรายได้นะ ชั้นหวังดีจริงๆนะ *0*” หึๆหน้าเธอดูหื่นยังไงไม่รุ ไม่น่าไว้ใจเลยนะยัยมิ้ว อ๊ะ!แว่นตาชั้น…
“กรี๊ด!!!! ฟ้าครามน่ารักจังเลย” มิ้วตะโกนให้แด่ชัยชนะในการแย่งแว่นตาชั้นได้สำเร็จ อืม...-*-อย่าให้แตกละ นั้นหาค่าไม่ได้เฉียวนะ(อย่างมากสามร้อย)
“โอ้ย!” เพล้ง!!! แว่นตาชั้นถูกแย่งไปจากมือมิ้วแล้วโยนกระแทกกับพื้นอย่างแรง ส่วนที่มาของเสียงร้องนั้นคือมิ้วที่โดนเจ้าอีแร้งบ้ากาม ขาโจ๋ของห้องพลักจนเซไป
“ไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ยว่า น้องฟ้าที่เค้าว่ากันว่าเป็นเด็กเรียนสุดเฉิมเล้ม จะหน้าตาดีขนาดนี้” นายนั้นยืนหน้าอันหื่นกามเข้ามาใกล้ คิดว่าชั้นกลัวเหรอ เห็นขานี่ไหม?มันสั่นสู้นะโว้ย(เอาเข้าไปฮาได้อีกT-T)
“คะ...คือว่านั้นมันแว่นชั้นนะ นายทำมันตะ...แตกพะ...เพราะฉะนั้นนะ...นายต้องชัดใช้(ชดใช้)” นี่ชั้นกลัวจริงๆด้วยซิ พูดไม่เป็นคำแล้วซิ อย่าเข้ามาใกล้น่า!!
“งั้นเอาเป็นเย็นนี้เธอไปเที่ยวกับพวกชั้นไหมล่ะ?” อะไรนะพวกเหรอ แปลว่าก็มีไอ้พวกสวะสังคมอย่างแกอีกเป็นแถวเลยเหรอ ไม่เอาด้วยหรอก ไปไกลๆเลย(แต่ปากมันพูดได้ซะที่ไหนเล่าT-T)ไม่มีฮีโร่มาช่วยชั้นเลยเหรอ ตอนนี้มันเริ่มเอาแขนมาพาดพิงชั้นแล้ว ทั้งหมดนี่เป็นเธอยัยมิ้ว อิชั่ว(หายหัวไปไหนแล้วละ นี่เหรอความเป็นเพื่อน5ปีของเรา)
“อะ...เออ เย็นนี้ชั้นมะไม่ว่างน่ะ คือว่าต้องไป...” ไหลไปๆ แบบช่างไม้เลย(เรื่อยๆ)
“ไป...ไหนจ้ะ”
“ไป...” ไม่มีทางเลือกแล้วซิ เอาไงดี ปกติตอนนางเอกน่าสิวน่าขวานแบบนี้มันต้องมี ฮีโร่มาช่วยดิ หรือว่าจะให้ช่วยตัวเอง โกหกแมร้งเลยดีไหม?
“ไปเที่ยวกะเพื่อนผู้ชายคนอื่นค่ะ!!!” พูดไปแล้วๆ T-T
“เธอมีเพื่อนผู้ชายด้วยเหรอ แหม...เค้าเป็นคนยังไงล่ะ” อีแร้งถามกลับ ถึงเวลาโกหกต่อเอาแบบเนียนเต็มยศไปเลย
“ชกต่อยเก่งสุดๆ เป็นมวยคาราคอนโด้จากวัดเซ่าหลิ่งได้รับการถ่ายทอดจากอาจารย์หลิ่นปิงที่อยู่บนเขาคีลีมันจาโล^0^” สุดยอดชั้นนี่โกหกได้...ห่วยแตกสุดๆ ใครเชื่อก็บรมงั่งแล้วT0T(ว่าแต่มวยคาราคอนโด้นี่มันอะไรกันฟระ แล้วหลิ่นปิงนี่มันชื่อหมีแพนด้าไม่ใช่เหรอ)
“ออ...งั้นพรุ่งนี้ช่วยพามันมาหน่อยนะ แล้วชั้นจะรอ... เธอจะได้เห็นว่าหมอนั้นมันมีน้ำยาแค่ไหน” มันเชื่อด้วยโว้ย... ไอ้งั่งบรมงั่ง555+ :pแบร่~!!!!
แล้วมันก็เดินจากไปโดยที่ชั้นไม่ได้โดนทำอะไรเลย เหอๆ (นังมิ้ว คิ้วต่อไปแกเลย) และวิชาพละอันมีความทรงจำแสนเจ็บปวดก็ผ่านไป แล้วชั้นต้องมานั่งคิดหาวิธีที่จะดำเนินชีวิตวันพรุ่งนี้ต่อไป เพราะว่าหมอนั้นเอาจริงแน่ จะหาใครมาแทนดี คุณลุงที่ขายบะหมี่หน้าปากซอยดีไหม(มิหวังโดนหาว่าคบคนแก่แน่เลย) ทอมห้องข้างๆก็เจ๋ง (เห็นพวกนั้นแล้วคงวิ่งแต๋วแตกแน่)
jinjo4867
jinjo4867
Field Marshal
Field Marshal

จำนวนข้อความ : 1321
Join date : 13/06/2009
: 28
ที่อยู่ : 206/3 ถนน วัชรสฤษดิ์ จ.นครราชสีมา อ.เมือง ต.ในเมือง

http://writer.dek-d.com/jinjo4867/

ขึ้นไปข้างบน Go down

ขึ้นไปข้างบน


 
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ